Türkiye’nin de üye olduğu OECD (Ekonomik Kalkınma ve İşbirliği Örgütü) çarşamba günü yayınladığı raporda çalışan oranının 2008 krizi öncesi seviyeye geldiğini açıkladı. Ancak aynı raporda, işten elde edilen gelirin yıllar içerisindeki durgunluğunun endişe verici olduğu belirtildi. Le Monde’da yayınlanan yazının özetini sizinle paylaşıyoruz:
Ekonominin paradokslarından biri de şu: Umut veren büyüme rakamlarının arkasında acı veren ve bir çok Avrupalıyı rahatsız eden karmaşık bir gerçekliğin olması. Bu özellikle emek piyasası için geçerli. OECD’nin 4 Temmuz günü yayınladığı rapora göre iş bulma konusundaki büyüme maaşların durgunluğu gerçeği ile dengeleniyor.
Öncelikle rapor, 35 üye ülkede çalışan oranının kriz öncesindeki seviyeye geldiğini tespit ediyor. Buna göre 2007 yılındaki çalışan oranı % 60.8 iken 2017 yılında bu % 61.7’ye ulaştı.
Ancak buna rağmen, rapor ücretlerin durgunluk içerisinde olduğu tespitini yapıyor. Buna göre 2007 yılında ücret artışı nominal olarak (enflasyon hariç) % 5.8 iken 2017 yılında bu oran % 3.7’de kalmış durumda. Daha da kötüsü, ücretlilerin kendi içlerinde bu büyümeden farklı oranda etkilenmiş olmaları. Ücretlilerin en çok kazanan % 1’inin ücret artışı daha az kazananlara göre daha hızlı. Bu ise halihazırda varolan eşitsizlikleri arttırıyor. Aynı şekilde tam zamanlı çalışanların ücretleri de yarı zamanlı çalışanlara göre daha hızlı artıyor.
Rapor, eğer bu genel eğilim tersine çevrilmezse, insanların başka bir uzlaşmaya gideceğini belirtiyor. Rapor İtalya’yı örnek gösteriyor. Buna göre, piyasa esnekliğini hedef alan Matteo Renzi hükümetine karşı, bunu ortadan kaldırmayı savunan Beş Yıldız Hareketi ve Kuzey Ligi’nin birlikteliği İtalya’da halk tarafından desteklendi.
Ancak ücretlerin durgunluğu saadece işlerin güvencesizleşmesinin (prekaryalaşma) bir sonucu değil. OECD Genel Sekreteri Angel Gurria’ya göre ücret durgunluğu krizin yarattığı bazı yapısal değişikliklerin de sonucu.
Rapor aynı zamanda asgari maaşlı işlerin arttığını ve bir nitelik sorunu ortaya çıktığını belirtiyor. Kriz döneminde yok olan, kaybedilen işler ile kriz sonrasında ortaya çıkanlar arasındaki fark buna göre önemli bir ayrımı oluşturuyor. Kriz sonrası oluşan işlerin daha fazla nitelik beklediğini ve bundan dolayı bir vasıfsızlık durumu oluştuğunu da rapor ekliyor.
