Mahfi Eğilmez, kişisel blogundaki yazısında IMF’nin Dünyanın Ekonomik Görünümü Raporu’nu değerlendirdi ve IMF’nin dünyanın gelecek yılda nasıl bir görünüm içinde olmasının beklendiğini ve Türkiye tahminlerini değerlendirdi. Eğilmez’in yazısını kendisinin onayıyla yayımlıyoruz.
IMF’nin Dünyanın Ekonomik Görünümü Raporu (World Economic Outlook, October 2022) yayınlandı. Yılda iki kez IMF yıllık toplantıları öncesi (Ekim ve Nisan aylarında) yayınlanan bu rapor, IMF’nin üyesi olan 196 ülkeyle ilgili ayrıntılı bilgi ve veri içerir, gelecek yıllara ilişkin tahminlere yer verir. Bu yazımızda bu rapordaki verilere dayanarak dünyanın gelecek yılda nasıl bir görünüm içinde olmasının beklendiğini ve Türkiye tahminlerini ele alacağız (yazıda kullanılan verilerin tamamı IMF, World Economic Outlook, October 2022 Raporundan ve IMF World Economic Outlook Database, October 2022’den alınmıştır. Bu verilere ilişkin yorum ve analizler tümüyle bana aittir.)
İlk tablo dünya ekonomisine ilişkin özet toplu göstergeleri sergiliyor (https://mb-reserves.github.io/):
Tablo, 2023’de dünyada ticaret hacmi artışının ciddi biçimde hız keseceğini, ortalama büyümenin daha da düşeceğini buna paralel olarak enflasyonun da gerileyeceğini anlatıyor. Yine aynı tabloya göre Brent petrolün varil fiyatının 2022’ye göre gerileyeceği, emtia fiyatlarında 2022’ye göre önemli bir değişme olmayacağı, metal fiyatlarında gerilemenin devam edeceği bekleniyor. Büyümenin düşeceği bir yılda bu fiyatların gerilemesinin tahmin edilmesi tutarlı görünüyor.
İkinci tablo dünyanın genel olarak ekonomik görünümünü ortaya koyuyor:
Bu tabloya göre gelişmiş ekonomilerin yüzde 14 nüfusa sahip oldukları halde dünya gelirinin yüzde 42’sini aldıklarını, toplam dünya ihracatının yüzde 61,4’ünü yaptıklarını, buna karşılık yüzde 86 nüfusa sahip olan gelişmekte olan ekonomilerin aldığı gelir payının yüzde 58’de kaldığını sergiliyor. Dünyanın toplam geliri 100 dolar olsaydı 14 gelişmiş, kişi başına 3 dolar alırken 86 gelişmekte olan, kişi başına 0,67 dolar alıyor olacaktı. Gelişmiş dünya ile gelişmekte olan dünya arasında ilki lehine 3,5 kat fark var. Farkın 1999’da fark 6 kat olduğunu dikkate alırsak gelişmiş dünya ile gelişmekte olan dünya arasındaki gelir dağılımının düzelmekte olduğunu görebiliriz. Satın alma gücü paritesiyle (SAGP) bakıldığında Çin’in dünya GSYH’sinden en yüksek payı aldığı görülüyor.
Üçüncü tablo gelişmiş ülkelerin önde gelenlerinin başlıca makroekonomik göstergelerini gösteriyor:
Tablo, gelişmiş ekonomilerin 2023’de ciddi bir büyüme kaybı yaşayacaklarını anlatıyor. Covid 19 salgını sonrasında 2021’de hızlı bir toparlanmayla yüzde 5,2 oranında bir ortalama yaşamış olan gelişmiş ekonomiler 2023’de ortalama olarak yüzde 1,1’lik bir büyüme düzeyine gerileyecekler. Euro Bölgesi ve Birleşik Krallık için resesyon neredeyse kaçınılmaz görünüyor. ABD’nin durumu da çok farklı değil. Buna karşılık yıllardır durgunluk yaşayan Japonya büyüme konusunda mevcut durumundan fazlaca geriye gitmeyecek gibi görünüyor.
Gelişmiş ekonomiler işsizlik konusunda fazlaca bir sorunla karşılaşacak gibi durmuyorlar. Aralarında en yüksek işsizlik oranı Euro Bölgesinde oluşacak olan yüzde 7.
IMF’nin gelişmiş ülkeler için 2023 enflasyon tahminleri, büyüme oranlarında yaşanacak gerilemeler çerçevesinde korkulan enflasyonist gelişmenin önlenebileceği varsayımına dayanıyor. Yine de bu tahminler oldukça iyimser görünüyor. Öte yandan enflasyonda beklenen düşüşler doğal olarak büyük ölçüde bu ekonomilerin faiz artırımı yapmalarıyla sağlanacak.
Medyascope'un haftalık e-bülteni
Andaç'a abone olun
Editörlerimizin derlediği öngörüler, analizler, Türkiye’yi ve dünyayı şekillendiren haberler, Medyascope’un e-bülteni Andaç‘la her çarşamba mail kutunuzda.
Yazının tamamını buradan okuyabilirsiniz.
