NBA’de sezon ortası karne zamanı: Doğu Konferansı takımlarından kim sınıfta kaldı, kim geçti, kimler umut vaat ediyor?

NBA’de sezon ortasını geride bırakırken takımların da son durumları ortaya çıktı. nba.com tarafından hazırlanan sezon ortası karnelerde ilk bölüm Doğu Konferansı’na ait. Medyascope Spor’dan Kıvanç Nohutçu, sizin için çevirdi.

NBA’de sezon ortası karne zamanı: Doğu Konferansı takımlarından kim sınıfta kaldı, kim geçti, kimler umut vaat ediyor?

NBA resmi olarak 2022-23 sezon ortası noktasına ulaşırken Doğu Konferansı’ndaki her takımın bu sezon şu ana kadar nasıl ilerlediğine daha yakından bakalım.

Not: Takımlar alfabetik sıraya göre listelenmiştir.

Atlanta Hawks *(22-22)

19 ay önce, Hawks iyi bir işe imza attı. Birçok takımın çabaladığı şeyi başardılar, bütünleri parçalarının toplamından daha iyi bir hale geldi. 23-24 dereceli takım, 2020-21’i normal sezonu pandemi nedeniyle aceleyle kapattı. Play-offlarda New York Knicks ve Philadelphia 76ers’ı elemeyi başardılar ardından şampiyon olacak olan Milwaukee Bucks’a Doğu finallerinde altıncı maçta elendiler. 

O zamandan beri Atlanta’nın bütünü, çoğu aynı kalan bu parçaların toplamından daha güçsüz. Organizasyon başarıdan başarısızlığa sürüklendi. 

Gardları Trae Young, skor bulmaya ve top dağıtmaya devam ediyor. Aynı zamanda onun enerjisi sayesinde takımı galibiyet serisi yakaladı. Hafta sonu maçlarına bakıldığında toplam, en az 900 sayı ve 300 asist ile ona sadece Luka Doncic ve Nikola Jokic eşlik ediyor. Ancak Young, bildirilene göre koç Nate McMillan ile takıştı.

John Collins takası ve personel değişiklikleri söylentileri hâlâ bitmedi. Sezon sonuna doğru onların derecelerini ve söylentileri daha net anlayacağız. 

Sezon ortası notu: D

Boston Celtics *(33-12)

Boston’ın NBA’in sezon ortasına kadar en yüksek derecesini elinde tutmasının en büyük nedeni olan iki oyuncu; Jayson Tatum ve Jaylen Brown, ne ciddi sakatlıklar ne de son dönemlerin modası “load management” (sakatlık yönetimi) yaşamadan başka bir sıçrama yaptılar. 

Jayson Tatum, Kia MVP ödülüne aday. Her ikisi de muhtemelen All-Star olacak ve hiçbir takımın daha güvenilir bir ikilisi yok. Onlar toplamda beş maç kaçırdılar (Tatum’sız Celtics 1-1, Brown’sız Celtics 2-0) dahası Doğu’da en az 27 sayı ve 7 ribaund ortalamasına sahip dört oyuncudan ikisi. Boston’nın sezonu, antrenman kampından önce antrenör Udoka’nın kural ihlalleri gereği sözleşmesi askıya alındığında riskli görünüyordu. Ancak yeni koç Joe Mazzulla başarılı bir şekilde takımı idare etti. Takımı, NBA finalleri yolunda rotada tuttu ve bir emanetçiden fazlasını yaptı.

Aralık ayında bazı gecelerde Boston’ın kendini standartlarının altında mücadele ettiği görüldü. Fakat ligde hücum istatistiğinde birinciler (100 hücumda 117.1 sayı) savunmada ise Robert Williams III, 7. sırada oldukları savunmayı yukarı çekmek için geri döndü. 

Sezon ortası notu: A

Brooklyn Nets *(27-16)

Nets’in onlar için birçok beklentiyi karşılaması için gereken tek şey basketbola odaklanmaktı. Brooklyn, Kevin Durant’ın bir takas için sezon dışı gündeminin, Kyrie Irving’in saha dışı eylemlerinin, Ben Simmons’ın belirsizliğinin ve Steve Nash ile yolların ayrılmasının ardından 7-9’luk derecedeydi. O zamandan beri Nets, kulüp tarihinin en iyisi olan 18-2’lik bir seri de dahil olmak üzere *20-7 gitti. 

Şimdiki zorluk, Durant’ın Miami’de yaşadığı dizindeki sakatlığı atlatmak. 34 yaşındaki Durant, ikinci bir bahar için zamanı geri döndürmüştü. Nets’in 2020’de geldiğinden beri oynadığı maçlarda 85-44’lük bir rekora ulaşmasına yardımcı olmuştu. Ama onsuz *34-34 derecesindeler. Ne kadar uzun süre dışarıda olursa olsun bu yaklaşan bölüm onları bekliyor. Irving birincil yükü taşıyabilir mi? Simmons, Nic Claxton, Royce O’Neale ve diğerlerinin yardımı Durant’ın yokluğunda eskisi kadar etkili olacak mı? Onlar ve koç Jacque Vaughn için yeni mücadele bu.

Sezon ortası notu: B+

Charlotte Hornets *(11-34)

Konferans sıralamalarının dibine yakın bir yerde bocalarken hâlâ eski moda bir koçluk görmeyi mümkün kılan Charlotte gibi takımlar için şükürler olsun. Umursamazlara katlanmayan harika bir adam olan koç Steve Clifford, Hornets’in uzatmalarda yenildiği Detroit maçından sonra ekibini toplamak zorunda kaldı.

Clifford,“NBA’de öylece insanları geride bırakamazsınız” dedi ve ekledi “Ribaund almak, sahipsiz topları almak veya vücudunuzu topun önüne koymak gibi çaba gerektiren şeyleri yapmayacağınıza karar veremezsiniz.” 

Hornets’in ilk yarısı büyük ölçüde böyle geçti. Hem hücumda hem de savunmada en alt beşte yer aldıkları *11-34’luk bir karmaşa. Geçen sezon şubat ortasına kadar hiçbir takım 30 maç kaybetmedi. Bu sezon Charlotte son *12 maçta 2 galibiyet. 

Sakatlıklar acıttı ancak LaMelo Ball olmadan 6-18’lerdi ama onunla sadece *5-16’lar. Bu hikayenin sadece bir parçası. Yetenek sıkıntısı, kötü alışkanlıklar ve baştan savma çaba daha büyük sorun teşkil ediyor.

Sezon ortası notu: D

Chicago Bulls *(20-24)

2021-22 sezonunun yarısında, Bulls 27-14 derece ile Doğu’nun zirvesindeydi. Bu başarı Lonzo Ball, Alex Caruso ve DeMar DeRozan’ı kadroya katan Arturas Karnisovas’ı NBA’de yılın yöneticisi için adaylarından biri yapmıştı. Ancak, Chicago yolun geri kalanında 19-22 gitti ve 6. sıraya yerleşti ardından play-offlarda ilk turda Milwaukee’ye karşı beş maçlık bir seride elendi.

Bu ikinci yarıyı bu sezonun ilk yarısıyla birleştirdiğimizde ve Bulls sıkışmış görünüyor. Onlar Şükran Günü’ne 8-10 ile girdiler ardından 11 maçın 8’ini kaybettiler. Şimdi de son 11 maçın 8’ini kazandılar (21 Aralık ile 8 Ocak arası). Ball hâlâ sahaya çıkmamışken DeRozan, Zach LaVine ve Nikola Vucevic üçlüsü de uyumlu görünmüyor. Bazılarının fikirlerine göre Chicago’nun, takas döneminin sonunda bir satıcı olması öneriliyor.

Bu ekstra bir durum ve United Center hayran kitlesinin buna tahammül edip edemeyeceği henüz belli değil. Yeni bir revizyondan önce bir playoff serüveni mi? Özetle Ball’un dönmesine ve Zach LaVine’nin son dönemde oynadığı gibi oynamasına ihtiyaçları var (1 Aralık’tan itibaren LaVine %52.4 ile 25.5 MBS, 1 Aralık’tan önce %40.7 ile 20.9 MBS).

Sezon ortası notu: C-

Cleveland Cavaliers *(28-17):

Basitçe söylemek gerekirse Donovan Mitchell’in kadroya katılması tamamen Cavs’in istediği senaryoya göre gitti. Birincil skorer tehdidine ihtiyaçları vardı. Spot ışığını kullanan ve kolektif güveni artıran kilit adamı buldular. Mitchell takıma hızlıca uyum sağladığı için koç J.B. Bickerstaff ve ekibine haklarını vermek gerek.

İkinci yarıda, Cleveland taraftarlarının en büyük umutları Mitchell’in Kobe Bryant kimliğine bürünmesini sürdürmek zorunda kalmaması. Çünkü yıldız oyuncu, Darius Garland, Evan Mobley ve Caris LeVert gibi yardımcıların yükünü daha güvenilir bir şekilde hafifletmeli ve hepsinden nispeten sağlıklı kalmalı. Mobley-Jarrett Allen çember savunması (boyalı bölgeden ortalama 45.1 sayı yiyerek ligin en başarılısı), Cavs’in üst düzey savunmasının temeli. Ve veteran Kevin Love yine Kia’nın “Yılın Altıncı Adamı” ödülünü hak ediyor. Artık *9-13 deplasman derecesi üzerinde çalışma zamanı.

Sezon ortası notu: A-

Detroit Pistons *(12-35)

Bir adım ileri, bir adım geri. Genç ve gelecek vadeden oyunculara şans veren Pistons’ta çaylak Jaden Ivey ve geçen yılki 1 numaralı draft seçimi Cade Cunningham ile kıvılcımlar görülmeye başlandı. Fakat Cunningham kaval kemiğinden ameliyat oldu ve sezonu kapattı.

Genç bir kadronun zor yanı; hangi oyuncuların genç yetenek, hangilerinin sadece genç olduğunu ayırmaktır. Pistons iki sezon önce Saddiq Bey, Killian Hayes, Saben Lee ve Isaiah Stewart’a sahipti. Şu anda Stewart gerçek bir savunmacı, Bey ve Hayes rollerini arıyorlar (Lee G League’de). Ivey bir hücumcu oldu ve genç Jalen Duren de hücum ribaundu uzman gibi görünüyor. Herkesi senkronize etmek de koç Dwayne Casey’nin görevi.

Sezon ortası notu: D

Indiana Pacers *(23-22)

Kendilerine rağmen Pacers play-off yapabilecek durumda. Onların 2022-2023 sezonu, sezon öncesi tahmincilerinin görüşlerinin  ötesinde. Indiana geçen sezon 82 maçın 25’ini kazandı. Bu sezon 2023’ün başında olmamıza rağmen şu an galibiyet sayıları *23. Farkın sebebi ne? Yüksek bir draft seçimine hazırlanmak yerine, oyunlarına odaklanmış genç ve nispeten derin bir ekip. 

Gard Tyrese Haliburton, her iki takıma da yardımcı olan bir takasla geçen sezon Sacramento’dan Domantas Sabonis’e karşılık takaslandı. O NBA’de asist ve sayı asist dublesinde zirvede. Onunla birlikte, şut tehditi Buddy Hield, pivot Myles Turner ile çaylaklar Bennedict Mathurin ve Andrew Nembhard gibi opisyonları var. 

İhtiyacı olan takımlar halen Turner ve Hield’i takas hedefi olarak görüyor. Matematiksel olarak Pacers’ın draft lotaryasında önlerde olmak için sıralamada düşmek zamanı var. Ancak sonuçlar o kadar eğlenceli ve umut verici ki bu artık dikkate alınmayacak bir senaryo.

Sezon ortası notu: A 

Miami Heat *(21-20)

Geçen haftanın başındaki bu haber, Miami’nin yaşadığı belli belirsiz sezonunu simgeliyor: Jimmy Butler, son 12 maçının 10’unda Heat’in skor lideri oldu. Fakat, Miami bu süre zarfında 17 kez oynadı ve Butler üç haftada beş maç kaçırdı. (10 Ocak’a kadar oynanan maçları içerir.)

Bam Adebayo’nun kontrolünde Miami savunması sağlam olabilir ama hücum ve tempo sorunları engel teşkil ediyor. Deplasmandaki *yedi zafer de dahil olmak üzere son *13-6’lik derece ve Victor Oladipo’nun yedekten desteği Heat’i canlandırdı. 

Ancak limonları limonataya dönüştürmesiyle ünlü organizasyonun (seçilmemiş oyuncuları değerli katkıda bulunanlara dönüştüren) sönük görünen bir ekibi var. Bu nedenle Miami, takas son tarihi yaklaştıkça gerçekleşmeyecek olsa da birçok takas spekülasyonunda yer alacaktır.

Sezon ortası notu: C-

Milwaukee Bucks *(29-16)

Bucks’ı bir şampiyonluk adayı olarak değerlendirmek neredeyse imkansız çünkü onları o başarıya götüren ekibi çok az birlikte gördük. Giannis Antetokounmpo, Khris Middleton ve Jrue Holiday birlikte sadece 5 maç oynadı (3-2). Middleton, sol bilek ameliyatı ve sağ diz ağrısı nedeniyle ilk *44’un 37’sini kaçırdı. Holiday’in 11 maç yokluğunun altısı hastalıktan kaynaklanıyordu. “The Greek Freak” ise sol dizindeki ağrı yüzünden 6 maç kaçırdı.

9-0’lık başlangıcın ardından Milwaukee *20-16 ile ortalama bir şekilde devam ediyor. Veteran pivot Brook Lopez bu sezon adeta yeniden dirildi bir diğer pivot Bobby Portis’in ise gayretli çabaları bitkin hücumunu affettirmiyor. 

Ve bu adamlar bazı gecelerde ilgisiz görünüyorlar. Ligin en eski ve en deneyimli kadrosu için rahatsız edici bir işaret. Antetokounmpo’nun yüksek sayılarla çevrili çılgın geceleri bile Bucks’ın zamanı geldiğinde bir anahtarı tamamen çevirebileceğine ve biraz daha iyi takımların üstesinden gelebileceğine dair güven vermiyor.

Sezon ortası notu: B-

New York Knicks *(25-20)

Knicks eski bir televizyon olsaydı onun çalışıp çalışmadığını kontrol etmek isterdiniz. Hücumda (114.1), savunmada (111.7) ve net reytingde (2.4) ortalamalarla ilk 10’da yer almaları ve Doğu’da yedinci sırada yer almaları mantıklı değil. Bu nadir istatistikler play-in mücadelesi veren bir takımın değil genellikle İlk 4’ün istatistikleridir. 

New York tarafında sezon ortasında daha fazlası var. Knicks deplasmanda *14-8’lik dereceye sahip bu dereceyle .500’ün üzerindeki üç takımdan biri. 4 Aralık’tan 9 Ocak’a kadar 12-6 gittiler ve 23-19’a ulaştılar. Mitchell Robinson, boyalı alana saldırmayı amaçlayan rakipler için bir sorun. Ve hem Jalen Brunson hem de Julius Randle All-Star seçimine layık. Brunson, kariyerine göre fazla maaş ödenmesine rağmen bir yıldız gibi duran ve oynayan eklemelerden biri. 

Sonuç olarak New York’un şut seçimleri harika değil ve savunması birçok 3-sayılık atışa izin veriyor. Ancak şimdilik, Knicks geçen sezonun 37-45’lik bitişini tersine çevirecek gibi gözüküyor.

Sezon ortası notu: B

Orlando Magic *(16-28)

Magic, son iki sezondan farklı olmayarak arka arkaya dokuz maç kaybetmişti. Sonrasındaysa toparlandırlar ve Orlando’nun gençleri *11-8’e gitti. Noel’den önce art arda altı maç kazanarak gözlerini play-in potasına çevirdiler. 

Orlando, 1 numaralı seçim olan Paolo Banchero’nun gelişi sayesinde 2021-22’deki ilk yarısındaki (7-34) galibiyet toplamını iki katından fazla artırdı. 20 yaşındaki oyuncu, Duke sayesinde Summer League’e girmeden önce NBA’e hazırdı.

Banchero, “Kia Yılın Çaylağı”nın favorisi olsa da kanat Franz Wagner efsanevi bir İkinci Sezon ödülünün favorisi olabilir. Alman oyuncunun çok yönlülüğünü bir vatandaşı ile karşılaştırmak gerekirse, onu Detlef Schrempf’e benzetebiliriz. Orlando’nun en büyük belirsizliği, sakatlıkların ve verimsizliğin yarattığı huzursuzluktan geliyor. 

Sezon ortası notu: C+

Philadelphia 76ers *(24-15)

Bir NBA sezonunun yarısı normalde küçük bir örneklem olarak nitelendirilir. Joel Embiid ve James Harden, bu takımın Doğu’da ne derece bir tehdit olarak durduğunu göstermek için yeterince maç oynamadılar.

Philadelphia’da Embiid ve Harden ikilisi sadece *19 maçta birlikte oynayabildi. İkisi beraber oynadığı maçlardaki serisi *11-8 birinin oynadığı ya da ikisinin de oynamadığı maçlardaki derecesi ise 13-7. Daha spesifik olarak Embiid ve Harden, Philadelphia’nın 9.485’inden sadece 519 dakikalığına bir araya geldi (%5,5) (10 Ocak tarihine kadar oynan maçlar baz alınmıştır). Bu, Jayson Tatum-Jaylen Brown’ın 945 veya Jalen Brunson-Julius Randle ile 1.068 yan yana oynadığı dakikayla karşılaştırılıyor. 

Philly’nin All-Star pivotu ve skorer gardı birlikte oynadığında çok iyiydiler. Kadro derinliği kontrol edildiği sürece iyidir. Fakat şampiyonluk şanslarını ligin ikinci yarısında Embiid ve Harden belirleyecek.

Sezon ortası notu: B

Toronto Raptors *(20-25)

Sezon başındaki plana rağmen Raptors’ın kadrosunda tekdüzelik var. İlkiyle ilgili olarak koç Nick Nurse ve patron Masai Ujiri, oyunun her iki tarafında da birbirinin yerine çalışabilecek 6′9 (2.05 metre) oyuncularından oluşan bir kadro hedefledi. İkincisine gelince Toronto, her zaman güvenilir olmayan yedekleri yüzünden ilk beşe aşırı bağımlılığını sürdürdü. 

Raptors’ın ilk 40 maçtaki 17-23 derecesi içinde gizlenen, 5-13 deplasman derecesi ve Doğu rakiplerine karşı 11-16 derecesi oldu. Tercih ettikleri beşi belirtmek mantıklı olacaktır; Pascal Siakam, Scottie Barnes, OG Anunoby, Gary Trent Jr. and Fred Van Vleet. Birlikte sadece dokuz maç oynadılar ve serileri 3-6 (10 Ocak tarihine kadar oynan maçlar baz alınmıştır). Ancak bu adamların Toronto’nun skorlarının %86’sını ürettiğini de belirtmekte fayda var. İlk beşe bu kadar çok yüklenmek geçen sezondan sonra düzeltilecekti ama durum böyle olmadı.

Raptors’ın çok yönlülüğü harika. Ancak şutları şüpheli, asistlerde 26. sıradalar ve 6’9 oyuncularının hiçbirinin Magic Johnson’ın klonları olmadığı gerçek.

Sezon ortası notu: D+

Washington Wizards *(18-26)

Bu sezon başlangıcı için Wizards’ı suçlayamayız. Şu ana kadar *18-26 (Doğuda 12.). Onlar bu tempoyla geçen seneki 35-47 derecelerine benzer bir yerde bitirecekler gibi.

Bradley Beal, Kristaps Porzingis ve Kyle Kuzma üçlüsüne baktığımız zaman (hepsi maç başı 21 sayının üzerinde) izlemesi eğlenceli. Ama onların üç sayılık atışlarda 22. sırada olmaları 8. sırada oldukları atış yüzdesini baltalıyor. En son zaferlerinden bazılarının en iyi oyuncuları olmadan oynayan rakiplere karşı geldiğini göz ardı etmemek gerek. Ve Beal, devam eden sol hamstring sakatlığı nedeniyle 16 maç kaçırdı.

Deni Avdija, Rui Hachimura ve Corey Kispert gibi genç rol oyuncuları geliştirmek dahası skorer üçlüsünün performanslarını izlemek (Pozingis ve Daniel Gafford’un 36 dakikada 4,2 blok ortalaması dahil) Washington için hedef bu gibi görünüyor.

Sezon ortası notu: D

*: Dereceler 18 Ocak tarihine göre güncellenmiştir.

Kaynak: nba.com

Yazan: Steve Aschburner

Çeviren: Kıvanç Nohutçu

Editör: Doğa Üründül