Türk Mühendis ve Mimar Odaları Birliği (TMMOB) Mimarlar Odası Diyarbakır Şubesi Eş Başkanı Ferit Kahraman, Diyarbakır’ın tarihi Sur ilçesindeki tescilli geleneksel Diyarbakır evlerinde yanlış restorasyon ile kültürel mirasın son kalıntılarının da yok edildiğini söyledi. Kahraman, “Mimarlar Odası olarak bizim inceleme yapmamıza izin verilmiyor. Restorasyon bittiği zaman ev sahiplerine büyük maliyetler çıkartılacağından endişeliyiz. Hem yanlış restorasyon uygulamaları hem de vatandaşın yaşayacağı hak kaybına karşı geleneksel Diyarbakır evlerinde yapılan bu yanlış çalışmaların durdurulmasını istiyoruz” dedi.
Diyarbakır’ın tarihi Sur İlçesi’nde “hendek-barikat” operasyonlarından sonra hem tarihi surlarda hem de tescilli geleneksel Diyarbakır evlerinde başlatılan restorasyon çalışmaları devam ediyor. Mimarlar Odası Diyarbakır Şubesi Eş Başkanı Ferit Kahraman, 100’ün üzerinde tescilli geleneksel Diyarbakır evinde restorasyon yapıldığını ve evlerin sahiplerinden izin alınmadığını belirtti. Ankara’dan yapılan ihalelerle restorasyonların yapıldığını, restorasyon bittikten sonra ev sahiplerine yüklü miktarda maliyet çıkarılmasından endişe duyduklarını dile getiren Kahraman, “Bunların bir kısmı mahkemelik oldu. Mal sahiplerinin hiçbir itirazı kabul edilmediği için çalışmalar devam ediyor” dedi.
“Bize izin verilmiyor, koruma kurulu yapılanlara seyirci kalıyor”
Yanlış restorasyon ile kültürel mirasın son izlerinin de silinmek istendiğini belirten Kahraman, şöyle konuştu:
“Bazalt taşları kullanılıyor ama yanlış taşlar kullanılıyor. Gözenekli taş kullanmaları gerekirken, masif taşlar kullanılıyor. Yapının kendi taşları yerine yeni taşlar alınarak restorasyon yapılıyor. Bu da doku uyuşmazlığına neden oluyor. Var olan malzeme israf ediliyor. Yapıların taşlarının daha önce satılarak alandan çıkarılmasına göz yumuldu. Bütün girişimlerimize rağmen bölgede inceleme ve raporlama yapmamıza izin verilmedi. İş işten geçmeden bu çalışmaların aslına uygun yapılmasını istiyoruz. Surlar ve evlerin bulunduğu tampon alan UNESCO koruması altında ama UNESCO beş yıldır çağrılarımıza rağmen temenni ve talep mektuplarıyla yetiniyor. Bu konu ile ilgili bütün yetkili kurumlar da, bütün girişimlerimize ve hak sahiplerinin başvurularına rağmen sessiz kalıyor.”
