Ukraynalı bir aile, çocuğunun doğum gününü ateş altında geçirdi. 16 yaşına giren oğluna çikolatalı bir doğum günü pastası yapmaya çalıştığını ancak bombaların pastayı mahvettiğini söyleyen anne, hikayesini The Guardian’a anlattı.
Oğlumun doğum günüydü. Arkadaşlarıyla bir parti düzenlememi ve diğer çocuklar gibi pastaneden çok sevdiği çikolatalı pastadan istedi. Ama dün gece, öncekilerde olduğu gibi, banyonun zemininde uyudu. Çünkü orası bizim dairemizdeki en güvenli yer ve uyumak için apartmanımızın karanlık bodrum katından veya metronun merdivenlerinden daha uygun.
Benim günümse sabah 7:00’de başladı. Son beş gündür ilk kez uyuyabilmiştim ve bir patlama sesiyle değil de dünyadaki tüm normal insanlar gibi uyandığım bir sabahtı. Oğlum hâlâ uyuyordu.
Rus birliklerinin ele geçirdiği bir banliyöde yaşayan yaşlı ve hasta ailemle iletişim kurmaya çalıştım. Hasarlı elektrik trafo merkezi nedeniyle, orada elektrik bulunmuyor ve beş gündür mobil bağlantı oldukça zayıf. Dükkanlar ve eczaneler kapalı.
Harkov çevre yolunda sürekli ateş açılması nedeniyle yaralanma riski olmadan kaçmak neredeyse imkansız. Ukrayna ordusu Harkov’a yapılan saldırıyı püskürtmeyi başardıktan sonra, annemle babamın bölgenin daha güvenli bir yerindeki akrabalarının yanına gidebileceklerini ummuştum ama yapamazlar. Çünkü silahlı “kurtarıcılar” hala oradalar.
Annemin daha iyi hissettiğinden emin olduktan sonra henüz saldırı olmadığı için oğluma verdiğim sözü yerine getirmeye karar verdim: Çikolatalı pasta. Dört yumurta, un ve şeker alıp internetten bir tarifle pasta yapmaya başladık.
“Patlamalar evimizi, bahçeyi ve otoparkı vurdu”
Eşim, “Acele et! Hava saldırısı sireni! Belgorod’dan uçaklar uçuyor! Elektrikli cihazları kapatın, çabuk!” diye bağırdığında pasta fırındaydı. Telefonlarımızı alıp evden kaçtık. Patlamalar yeni evimizi, bahçemizi ve otoparkı vurdu.
Saldırının ne kadar sürdüğünü tam olarak bilmiyorum ama muhtemelen uzun sürdü. Ama bittiğinde ve eve döndüğümüzde, kabarık kek korkunç düz, kuru kahverengi bir pankek haline gelmişti.
Koltuğa oturdum ve saldırıların başlamasından bu yana ilk defa ağladım. Eşim korktuğumdan şüphelendi ve beni teselli etmeye çalıştı. “Korkmuyorum, hayır! Bu cehennemin ortasında çocuğuma doğum günü pastası yapmak istedim! Ona pasta yapamam, biliyorsun, yapamam! Bu nasıl olabilir ki? Oğlum neden mutlu bir şekilde 16 yaşına giremiyor?” dedim.
Medyascope'un haftalık e-bülteni
Andaç'a abone olun
Editörlerimizin derlediği öngörüler, analizler, Türkiye’yi ve dünyayı şekillendiren haberler, Medyascope’un e-bülteni Andaç‘la her çarşamba mail kutunuzda.
“Her şey bittiğinde bir tane pasta alacağız”
Eşim arabanın hasarını incelemeye giderken ben çikolatalı pastayı nasıl ve nereden alabilirim diye düşündüm. Mumlar hala bekliyordu sonuçta. Oğluma sarıldım: “Tatlım biliyorsun, senin için böyle bir doğum günü istemiyordum. Pasta mahvoldu. Üzgünüm” dedim.
Oğlum, “Her şeyi anlıyorum anne, sorun değil” dedi:
“Her şey bittiğinde bir tane pasta alacağız. Ben avukat olacağım ve onları Lahey’de dava edeceğim, göreceksin.”
“Hiçbir Rus savaş gemisi beni çocuğuma pasta yapmaktan alıkoyamaz”
Eşim yeni haberlerle eve geldi. Kendimizi saldırılarda kırılan camlardan korumamız gerektiğini ve pencereleri kapatmak için kapıları sökmemiz gerektiğini söyledi. Oysa daha geçen yıl dairemizi yenilemiştik.
Kalan tereyağı ve kakaoyu çıkararak, “Bir B planına ihtiyacımız var” dedim kendi kendime. Beni çocuğuma doğum günü pastası yapmaktan alıkoyabilecek hiçbir Rus savaş gemisi yok. Bu yüzden kesinlikle kazanacağımıza emin olabilirsiniz.
