“İki gündür aralıksız yağan kar akşam üzeri durdu. Moskova’nın gri silueti geceyle birlikte mavi bir ayaza büründü. Kenti çevreleyen birbirinin aynı apartmanlardan merkezdeki yüzyıllık görkemli taş yapılara, devlet binalarının kızıl yıldızlı kulelerinden ünlü katedrallerin altın kubbelerine kadar, camdan bir gecenin içine gömülen bu yaşlı kent, pusulasını yitirmiş, nereye gittiğini bilmeyen buzdan bir gemiye benziyordu.”
Ahmet Ümit’in klasikleşmiş ve otobiyografik öğelerle bezeli polisiye romanı Kar Kokusu’nun 25.yılı. Ahmet Ümit, Kar Kokusu’nun yazım sürecini, kitapta kendisine en yakın hissettiği karakteri, kitabın kendi hayatındaki önemini, yazarlık macerasını ve diğer kitaplarının ona kattıklarını Zeytin Dalı’nda Müge İplikçi’ye anlattı.
