Ruşen Çakır yorumluyor: Tarihi ve çok zor bir dönemden geçiyoruz

Türkiye’de son günlerde peş peşe operasyonlar gerçekleştirildi. Ruşen Çakır, gelişmeleri Tarihi ve çok zor bir dönemden geçiyoruz başlıklı videoda değerlendirdi. Çakır, Türkiye’nin otoriter bir süreçten geçtiğini belirtti.

Halkların Demokratik Kongresi’ne (HDK) yönelik soruşturmada çok sayıda gazeteci, sanatçı, sendikacı ve avukat gözaltına alındı. Şüphelilerden 35’i tutuklama talebiyle hakimliğe sevk edildi. Pınar Aydınlar, Ercüment Akdeniz, Yıldız Tar ve Elif Akgül hakkında da tutuklama talep ediliyor.

Aynı süreçte, ünlü döner zinciri Maydonoz Döner’e “FETÖ’ye finansman sağladığı” iddiasıyla operasyon düzenlendi. 353 şüpheli gözaltına alındı. Maydonoz Döner’e kayyum atandı. TMSF’nin açıklamasına göre bu 410 şubeden 21’ine kayyum atandı. Şirketlerin hizmete devam edeceğin aktarıldı.

TÜSİAD ve Erdoğan çatışması

TÜSİAD Başkanı Orhan Turhan ve Yüksek İstişare Konseyi Başkanı Ömer Arif Aras Erdoğan’ın sert eleştirilerinin ardından ifadeye çağrıldı. Cumhurbaşkanı Erdoğan, AK Parti grup toplantısında TÜSİAD’ın son açıklamalarının haddini aştığını belirtti. TÜSİAD zihniyetinin neye tekabül ettiğini çok iyi hatırladıklarını ifade eden Erdoğan, “Eski Türkiye’de siyaseti dizayn ediyorlardı” dedi. TÜSİAD’ın açıklaması sonrasında ’emre amade uşak’ misali sıraya dizilen muhalefet figürlerini dikkate almadıklarını belirten Cumhurbaşkanı, “Kuklalarla bizim işimiz olmaz. Bizim muhatabımız kuklacılardır” ifadelerini kullandı.

“TÜSİAD’a bunu yapan sana bana neler yapmaz,” ifadesinin tepki çektiğini hatırlattı. Çakır, “TÜSİAD’a bunu yapan derken Türkiye’de artık kapsama alanının dışında kimsenin
kalmadığını söylemeye çalıştım” dedi. Çakır, TÜSİAD yöneticilerinin ifadeye çağrılmasının ardından yaşananları da eleştirdi: “Normalde savcılığa gidip ifade verebilecek kişiler, polis nezaretinde adliyeye getirildi. Üstelik kollarına polisler girerek yürütüldüler”

Ruşen Çakır, toplumun tepkisine dair şunları söyledi: “Türkiye’de daha önce de böyle dönemler yaşandı. İlk başta sessizlik olabilir ama insanlar zamanı geldiğinde, özellikle seçim sandığında sesini yükseltebilir”

• OKUYUN – Maydonoz Döner’e FETÖ operasyonu: 353 kişi gözaltına alındı

Çakır, içinde bulunulan dönemin tarihi bir süreç olduğunu vurguladı: “Çok zor, çok tarihi bir dönemden geçiyoruz. Ama bu çok uzun bir süre sürdürülebilecek bir taarruz değil. Eğer buradan bir şekilde toplumun dinamik kesimleri yıkılmadan çıkabilirse, Türkiye’nin önü açık olacaktır. Hele bir de bu arada PKK’nın silah bırakması gibi tarihsel bir olayı yaşayabilirsek, umarım onu yaşarız. Onu yaşadığımız andan itibaren zaten birçok argüman, birçok iddia iktidar sahiplerinin elinden alınmış olur”

Videonun tamamını buradan izleyebilirsiniz

Yayına hazırlayan: Gülden Özdemir

Merhaba, iyi günler, iyi hafta sonları. Evet, tarihi ve çok zor bir dönemden geçiyoruz. Sürekli Türkiye’de gözler adliye koridorlarında, birbirinden farklı gözaltılar, birbirinden farklı soruşturmalar herkesin kapısını çalıyor. TÜSİAD’a olanları biliyoruz. En son yapılan ülke çapında Fethullahçılara yönelik bir garip operasyon, ‘‘Maydanoz’’ mu nedir, tam adını da bilmiyorum, bir döner zincirine yapılan operasyondan tutun da Halkların Demokratik Kongresi’ne yönelik operasyona, belediyelere atanan kayyumlara, sanatçıların ifadeye alınmasına, peş peşe gidip geliyor. Geçen hafta biliyorsunuz, daha doğrusu geçtiğimiz günlerde TÜSİAD’la ilgili çok önemli gelişmeler oldu ve ben onu yorumlarken birkaç ayında birden, “TÜSİAD’a bunu yapan, sana bana neler yapmaz?” diye bir laf ettim ve kızanlar oldu. Dediler ki, “Tam da bunu söyletmek istiyorlar, hepimizi susturmak istiyorlar.” Evet, bu belli ki yanlış ya da nasıl söyleyeyim, ‘‘Sorumlusu benim’’ diyeyim ama benim orada söylediğim çok netti. ‘‘TÜSİAD’a bunu yapan…’’ derken, Türkiye’de artık kapsama alanının dışında kimsenin kalmadığını söylemeye çalıştım. TÜSİAD gibi güçlü bir yer diyelim, ki her birinin çok güçlü avukatları, maddi imkanları olacak kendilerini savunmak için ama bir diğer yanda da kendini savunmakta TÜSİAD’la kesinlikle yarışamayacak insanlar var. Tüm Türkiye’yi kapsayan garip bir otoriter dönemden geçiyoruz. Anadolu’da kim bilir neler oluyor, bunlar çok fazla yansımıyor. Ama büyük şehirlerde yaşananlar tek başına bize çok acayip şeyler gösteriyor. Mesela HDK operasyonunda insanlara sorulanlar yıllar önceki telefon konuşmaları, yıllar önceki toplantılar. O zamanlar suç olmayan şeyler birdenbire suç ilan ediliyor. Ya da şu anda süren bir Gezi soruşturması var tekrar. Bu Gezi soruşturmaları da bitmek bilmiyor, farkındaysanız. Önümüzdeki günlerde herhalde yeniden birilerinin kapıları çalınacak Gezi’yle ilgili olarak. Daha önce Ayşe Barım olayından hareketle birkaç sanatçıya olmuştu, ama şimdi belli ki — medya kuruluşlarına da yazı yazdı savcılar, biliyorsunuz — belli ki medyadan, başka yerlerden, iş dünyasından, çalışanlardan, tabii ki sol hareketlerden, her türlü Gezi sırasında kendini ifade etmiş, Gezi’de yer almış insanlara yönelik yeni bir operasyon olma ihtimali hayli yüksek. Bir diğer olay, İstanbul’da yapılan Kent Uzlaşısı operasyonları oldu, biliyorsunuz. O da neydi? Belediye seçimleri öncesi DEM Parti ile CHP arasında bazı yerlerde Kent Uzlaşısı adı altında birtakım seçim ittifakları yapıldı, ki bu, o tarihlerde söylendiğinde, dile getirildiğinde kimse herhangi bir yargı organı vesaire bunun olamayacağını söylememişti. Ama olduktan sonra operasyonlar başladı. Bu operasyonların daha da devam etme ihtimali çok yüksek. Bir de tabii hiç aklımıza gelmeyen şeylerden her birimizin kapısı pekâlâ çalınabilir. Son TÜSİAD olayında görüyorsunuz, normal şartlarda savcılığa anında gidebilecek olan kişiler polis nezaretinde götürüldü ve polis nezaretinde götürülmenin ötesinde, kollarına, iki kollarına da birden polisler girerek adliye koridorlarında dolaştırıldı. CHP Diyarbakır Milletvekili Sezgin Tanrıkulu, bunun kasten yapıldığını söylüyor, ki ben de aynı kanıdayım. Bir şekilde bir meydan okuma… Neye meydan okunuyor? Erdoğan, neye meydan okuyor? Erdoğan, aslında şu haliyle bakıldığı zaman kendine oy vermeyen ve vermeyeceğini düşündüğü ve bir sonraki seçimde — ne zaman yapılacağına yine kendisi karar verecek gibi görünüyor — kendisinin yeniden seçilmesini engelleyebilecek herkesi bir şekilde etkisizleştirmeye, korkutmaya çalışıyor. Burası çok açık. Ama burada kullandığı malzemeler çok zayıf. Yani şimdi TÜSİAD’çılara yöneltilen suçlamalar dünyanın hiçbir yerinde, Türkiye dâhil hiçbir yerinde suç değil. ‘‘Bilmedikleri konuda yorum yapmak’’ gibi laflar var. ‘‘Yargıya müdahil olmak, yargı süreçlerine müdahale etmek’’ diye laflar var. Bunların hepsinin zorlama olduğunu bariz bir şekilde biliyoruz. Bir diğer husus da şu; birçok operasyon bugün PKK ile, bölücülükle, terörle ilişkilendirilerek yapılıyor. HDK mesela böyle, Kent Uzlaşısı mesela böyle ya da Esenyurt Belediye Başkanı hakkında açılan dava — nihayet açıldı, biliyorsunuz, iddianame hazırlandı — böyle. Ama bir diğer yandan PKK’nın silah bırakması yolunda devletin bilgisi dâhilinde ve teşviki dâhilinde çok yoğun çalışmalar var ve her an Abdullah Öcalan’dan bu yönde bir çağrı gelebilir ve PKK da bu çağrının gereğini yerine getirebilir. Dolayısıyla bütün bunların hepsini açığa düşürecek bir süreç de yaşanıyor. Böyle iç içe geçmiş iki süreç var: Bir yanıyla terörle mücadele etme iddiasında terörle hiçbir ilişkisi olmayan kişileri yargı eliyle sindirme operasyonları; bir diğer yandan doğrudan terörün öznesi olan kişilerle anlaşma, onların terörsüz Türkiye kapsamında birtakım kararlar alması gibi ilginç bir durumla karşı karşıyayız. Bunlar nasıl bir arada oluyor, gerçekten başlı başına bir tartışma konusu. Bana göre Erdoğan — bunu bir kere daha söylemiştim, tekrar söylemek istiyorum — 2015 Haziran seçiminde yaşadıklarını yaşadı, 31 Mart’ta bunu yaşadı, kaybetti ve şimdi tekrar Kasım 2015 seçimi yaratmak istiyor. Yani o büyük yenilginin ardından tekrar bir ayağa kalkış yaratmak istiyor. O dönemde bu, ülkenin dört bir yanındaki terör eylemleriyle oluyordu. Şimdi çok şükür öyle şeyler yaşamıyoruz. Bunun yerine ülkede gerginlik yargı eliyle alabildiğine ülke geneline yayılmaya çalışılıyor ve buradan hareketle insanların tedirgin olması ve bu tedirginlikle bir istikrar arayışıyla ya iktidara yeniden yönelmeleri ya da muhalefete yönelmekten kaçınmaları, korkmaları hedefleniyor. Ama çok da fazla bir zamanı olduğunu düşünmüyorum. Onun için hızlı bir şekilde ne yapabilirse, ne kadar gözdağı verebilirse bunu yapmaya çalışıyor ve işin bir yerinde bir hedefin — tek hedefin değil, esas hedef olup olmadığı da tartışmalı — Ekrem İmamoğlu olduğunu çok net bir şekilde söyleyebiliriz. Böyle bir durumda ne yapmak gerekir? Vatandaşların, yurttaşların ne yapması gerekir? Açıkçası hukuki olarak insanların alabileceği herhangi bir tedbir yok. Hayatlar yaşandı, edildi, pozisyonlar alındı, her şey büyük ölçüde yasalar çerçevesinde yapıldı. Ama oyun oynanırken kurallar her an değiştiriliyor ve sizin dün normal bir şekilde yaptığınız şeyden bugün başınıza pekâlâ işler gelebilir. Böyle bir durumda her şeyden önce serinkanlı olmak gerekiyor. Bunun sadece belli bir kesime yönelik bir olay olmadığını, çok daha genel bir olay olduğunu görmek gerekiyor ve bu genel olayın içerisinde yer alan insanların bir şekilde yan yana durmalarını sağlamak, bu konuda bir şeyler yapmaya çalışmak gerekiyor. Yani bu kolay değil. Türkiye’de çok böyle dönemler yaşandı, toplumun böyle bir refleksi var bence. İlk başta sessiz kalıyor olabilir ama zamanı geldiğinde – ki bu genellikle sandık zamanları oluyor – sesini çıkartıyor. Burada tabii sandığı önemsizleştirmek iktidar eliyle yaşatılmak isteniyor. Bu önemli, buna bir şekilde karşı durabilmek gerekiyor. Ama bir diğer husus da olayın, bir zamanlar CHP’nin çok yaptığı gibi, “Sandığı bekleyin, sandığı bekleyin” diyerek geçiştirilemeyeceğini de görmek gerekiyor. Burada çok ince, devletin, iktidarın çok dört koldan yürüttüğü bir taarruz var. Buna karşı toplumun da, sivil toplumun da olabildiğince serinkanlı bir şekilde, oyuna gelmeden — bu lafı sevmem ama burada söylemek istiyorum — buna karşı toplumsal meşruiyetin üzerinden demokrasiyi, hukuk devletini savunabilmesi gerekiyor. Evet, çok zor, çok tarihi bir dönemden geçiyoruz. Ama bu çok uzun bir süre sürdürülebilecek bir taarruz değil. Eğer buradan bir şekilde toplumun dinamik kesimleri yıkılmadan çıkarlarsa Türkiye’nin önü açık olacaktır. Hele bir de bu arada PKK’nın silah bırakması gibi tarihsel bir olayı yaşayabilirsek… Umarım onu yaşarız. Onu yaşadığımız andan itibaren zaten birçok argüman, birçok iddia iktidar sahiplerinin elinden alınmış olur. Evet, söyleyeceklerim bu kadar, iyi günler.