Agence France Presse (AFP), Sarı Yelekliler hareketinin protesto gösterilerinde gözlerini kaybeden 15 eylemci ile görüştü. Gözünü kaybeden Fransız vatandaşlarının bir kısmı Sarı Yelekliler hareketine katıldıklarından dolayı gurur duyduklarını söylerken, bir kısmı da harekete katılmadıklarını, oradan geçerken polislerin plastik mermileri ya da attığı diğer kapsüllerle gözlerini kaybettiklerini belirtiyor.
Fransız gazeteci David Dufresne, 2018’in Kasım ayında başlayan Sarı Yelekli protestolarında bugüne kadar gözünü kaybeden eylemci sayısının 23 olduğunu söylüyor. AFP bunlardan 15’iyle görüşme gerçekleştirdi. Kurbanların en gençleri 14, 15 ve 17 yaşındayken en yaşlısı 59 yaşında. Bu 15 kişinin gözünü kaybetmesinin arkasındaki temel neden ise polislerin göstericilere müdahale ederken sıktığı plastik mermiler. Plastik mermi kullanımı Fransa’da birçok siyasal parti ve sivil toplum kuruluş tarafından eleştiriliyor.
İçişleri Bakanı Christophe Castaner 4 Nisan günü yaptığı açıklamada, polislerin Sarı Yelekliler hareketi boyunca karıştığı düşünülen 209 şiddet vakasının soruşturulacağını söyledi. Castaner ayrıca 1628 polisin de yaralandığının altını çizdi. 23 kişiden 14’üne tıbbi rapor düzenlenmiş durumda. Bunlarda görüş ve görme kaybı var. İki tanesinin bundan sonra hiç göremeyeceği belirtiliyor.
AFP’nin konuştuğu kurbanlardan Alexandre “Böyle bir durumda olmaktansa 10 yıl hapse girmeyi tercih ederdim” diyor. AFP’ye yakınların durumu hakkında bilgi veren kurban yakınları, gözlerini kaybedenler arasında intihara teşebbüs edenlerin bulunduğunu söylüyor.
Alexandre’ın sözleri ise Sarı Yelekliler hareketine Macron tarafından yapılan sert müdahaleyi gayet iyi anlatıyor: “Bir baba olarak, bu ülkeye ne olduğu konusunda kendimi sorguluyorum. İnsanlar açlık çekiyor, ben çocuklarımın geleceği ve öfkemi ifade etmek için oradaydım.”
59 yaşındaki Patrick Galliand ise gözünden vurulduktan sonra bu duruma inanamadığını ama durumu anladıktan sonra ilk hissettiği şeyin politikacılara ve polise karşı büyük bir öfke olduğunu söylüyor.
20 yaşındaki Fiorina Lignier ise “Fransa dünyanın en büyük altıncı ekonomisi ama emeklilerimiz çalışmak zorunda” diyor ve haksızlık hissettiği için eylemlere katıldığını belirtiyor. Lignier şimdi bir fare gibi yaşamak zorunda olduğunu çünkü ışığın canını yaktığını anlatıyor.
17 yaşındaki eylemci J.L.’nin babası ise çocuğunun eylemci olmadığını, okuduğu liseden çıkarken polis müdahalesi sonucu gözünü kaybettiğini ve adalet sürecinin işlediğini belirtiyor.
