Van’ın Gevaş ilçesinde 9 Haziran 2017’de ilçe emniyet müdürlüğüne yönelik saldırı sonrası olayın failleri oldukları iddiasıyla gözaltına alınan ve işkence gören dört kişi, Anayasa Mahkemesi’ne (AYM) başvurdu. Van Valiliği’nden AYM’ye gönderilen savunmada “Zor kullanma sınırının istenmeyerek aşılması sonucunda bir kereye mahsus olarak basit tedavi ile giderilebilecek basit yaralanma meydana gelmiş olup bu davranışın işkence ve kötü muamele sayılabilecek nitelikte olmadığı aşikârdır” denildi.
Gevaş İlçe Emniyet Müdürlüğü’ne 9 Haziran 2017’de düzenlenen silahlı saldırının ardından Abdüsselam Aslan, Halil Aslan, Necdet Beysüm ve Cemal Aslan gözaltına alındı. Saldırının faili olmakla suçlanan dört kişi gözaltında işkence ve kötü muameleye maruz bırakıldı. İşkence fotoğrafları medyaya da yansıdı. Gözaltında işkence gören dört kişinin mantar toplamaktan dönen köylüler olduğu ortaya çıktı. Serbest bırakılan dört kişinin suç duyurusu üzerine soruşturma başlatıldı ve köylüler yedi polisi teşhis etti. Buna rağmen sadece polis memuru O.Ş. hakkında dava açıldı. Mahkeme O.Ş hakkında önce beraat kararı verdi. Kararın istinaf mahkemesinde bozulması üzerine mahkeme, O.Ş.’ye “zor kullanma yetkisine ilişkin sınırın aşılması suretiyle kasten yaralama” suçundan 3 bin lira adli para cezası verdi ve hükmün açıklanmasını geri bıraktı. Bu kararın ardından davacı dört kişi avukatları aracılığıyla AYM’ye bireysel başvuruda bulundu.
Van Valiliği: “İşkenceye dair tespit yok”
Van Valiliği, AYM’de süren yargılama nedeniyle Yüksek Mahkemeye sunulmak üzere İçişleri Bakanlığı’na gönderdiği savunmada olayın işkence olmadığını ileri sürdü. İşkence ve kötü muamelenin anayasa ve yasalar tarafından yasaklandığını hatırlatan valilik, savunmasında şöyle dedi:
“Ceza yargı aşamasında şahıslara işkence ve benzeri kötü muamele uygulandığına dair hiçbir tespit yapılmamıştır. Bir davranışın işkence olarak değerlendirilmesi için sistematik olarak belli bir süre tekrar edilerek ve belli bir ağırlığı aşmış olması gerekmektedir. Söz konusu olayda zor kullanma sınırının istenmeyerek aşılması sonucunda bir kereye mahsus olarak basit tedavi ile giderilebilecek basit yaralanma meydana gelmiş olup bu davranışın işkence ve kötü muamele sayılabilecek nitelikte olmadığı aşikârdır.”
