Herkesin hayatında iz bırakan bir öğretmeni vardır. Kardiyoloji uzmanı doktor Gürkan İmre’nin hayatı ise ilkokul öğretmeni sayesinde değişti. İmre, “annem” dediği öğretmen Seval Çakırtaş’ı elindeki bir fotoğraf ile arıyor. Medyascope’a konuşan İmre, “Öğretmenim Seval Hoca’yı tanıyan, bilen ya da hakkında bilgisi olan insanlardan yardım bekliyorum. Annem gibi gördüğüm, annem kadar değer verdiğim hocam ile yeniden iletişim kurmak, kendisi ile görüşmek istiyorum” dedi.
İmre ailesinin film gibi hikayesini Medyascope yazmıştı
Doktor Gürkan İmre, Van’ın Edremit ilçesine bağlı Çiçekçi Mahallesi’nde yaşayan 60 yaşındaki okuma yazma bilmeyen Aslı İmre ile inşaatlarda çalışan baba Celal İmre’nin üçü doktor, dördü öğretmen, biri mühendis, biri hemşire ve biri de lise öğrencisi olan 10 çocuğundan biri. Medyascope’nin gündeme getirdiği İmre ailesinden doktor Gürkan İmre, 32 yıl önce Gelibolu’da ilkokul 3. sınıf öğrencisiyken hayatına yön veren öğretmeni Seval Çakırtaş’ı arıyor.
Siyah önlüklü çocuğun hikayesi
Van Eğitim ve Araştırma Hastanesi’nde kardiyoloji uzmanı olarak görev yapan doktor İmre, babasının inşaatlarda iş bulmasının ardından 1990 yılında ailece Çanakkale-Gelibolu’ya taşındıklarını belirterek, hikayenin başlangıcını şöyle anlattı: “Sudan çıkmış bir balık gibi Van’dan Gelibolu’ya gitmiştim. Doğru dürüst Türkçe bilmiyordum ve sınıfta en arka sıralarda oturtulmuştum. Kimsenin beni görmesini bile istemiyordum. Öğretmenim Seval Çakırtaş beni en arka sıradan en ön sıraya getirdi, kitap ve defterlerimi kendisi aldı. Oğlunun kitaplarını bana getirdi. Önlük alacak param olmadığı için bana siyah bir önlük aldı. Öğretmenin ilgisi ve dokunuşuyla sınıfın en çalışkan öğrencisi ve sınıf başkanı oldum. Bir üst sınıfa geçerken, önlükler mavi oldu. Önlük alacak param olmadığı ve siyah önlüğüm yeni olduğu için değiştirmedim ve sınıf başkanı olduğum için böyle kaldı.”
“Tıp okurken tatillerde inşaatlarda çalıştım”
Gürkan İmre, babasının inşaatta çalıştığı işin bitmesiyle ailesiyle birlikte yeniden Van’a döndü. Eğitimine devam etti ve Cerrahpaşa Tıp Fakültesi’ni kazandı. Tıp fakültesinde okurken, tatillerde babasıyla birlikte inşaatlarda çalıştığını anlatan İmre, “Okulu inşaat işleri ile birlikte götürdük. Okuma yazma bilmeyen ve üçü doktor, dördü öğretmen, biri mühendis, biri hemşire ve bir lise öğrencisi 10 çocuk yetiştiren annem, torunundan okuma yazmayı öğrendi. Annem şimdi kendi hayat hikayesini yazmaya karar verdi” dedi.
Medyascope'u destekle. Medyascope'a abone ol.
Medyascope’u senin desteğin ayakta tutuyor. Hiçbir patronun, siyasi çıkarın güdümünde değiliz; hangi haberi yapacağımıza biz karar veriyoruz. Tıklanma uğruna değil, kamu yararına çalışıyoruz. Bağımsız gazeteciliğin sürmesi, sitenin açık kalması ve herkesin doğru bilgiye erişebilmesi senin desteğinle mümkün.
“Annem kadar değer verdiğim hocam ile yeniden görüşmek istiyorum”
İmre, 2005 yılında İstanbul’da bir araya geldiği, ancak daha sonra izini kaybettiği öğretmeni Seval Çakırtaş’ı arıyor:
“İstanbul’da tıp fakültesi 3. sınıfta okurken öğretmenimi bulmak istedim. Gelibolu İlçe Milli Eğitim Müdürlüğü’nü arayarak Seval öğretmenimin izini bulmaya çalıştım, İstanbul’da olduğunu öğrendim.2005’te kendisini bulduğumda beni hatırladı. Tıp okuduğum için beni sınıfındaki çocuklara tanıştırdı ve ağladı. Ona yazdığım mektupları hatırladı. Önce ‘anneciğim’ diye yazdığımı sonra silip ‘öğretmenim’ diye düzelttiğimi hatırladığını söyledi. Daha sonra telefonumu değiştirmem nedeniyle öğretmenimle iletişimim yeniden koptu. Öğretmenim Seval Çakırtaş’ı tanıyan, bilen ya da hakkında bilgisi olan insanlardan yardım bekliyorum. Annem gibi gördüğüm, annem kadar değer verdiğim hocam ile yeniden iletişim kurmak, kendisi ile görüşmek istiyorum.”
