Özgür gazeteciliğe destek olun
Search
Close this search box.

Hindistan’da mutluluk, ders olarak okutulmaya başladı

The Washington Post gazetesi, Hindistan müfredatına bu yıl alınan “mutluluk dersi”ni haberleştirdi.

Mutluluk dersleri; ülkenin, aşırı zor olduğu ve öğrencileri strese maruz bıraktığı için eleştirilen eğitimin sisteminin öğrenci üzerindeki baskısını azaltmayı amaçlıyor. Ders kapsamında 100 bin Delhili öğrenci, her gün, yarım saat boyunca kitap açmadan meditasyon yapacak, ilham verici öyküler dinleyecek ve çeşitli sınıf içi etkinliklere katılacak.

Kendisi de bir öğretmen çocuğu olan Delhi Eğitim Bakanı Manish Sisodia, söz konusu atılımın nedenini şu sözlerle açıklıyor: “Şimdiye kadar piyasalara işlerinin en iyilerini kazandırdık ve başarılı olduk. Peki topluma insanın en iyisini de kazandırmakta da başarılı olabilecek miyiz?”
2011’deki yolsuzluk karşıtı hareketin meyvesi olan Aam Aadmi partisinden olan ve aşırılıkçı olmayan politikalarıyla bilinen Sisodia, devlet okullarını teşvikler yoluyla özel okullar karşısında güçlendirmeye yönelik politikalar izliyor.

Haberin aktardığına göre; Sisodia, halk nezdinde popülaritesini Hindistan’daki, mafyanın dahi üniversiteye giriş sınavlarına müdahil olduğu sorunlu eğitim sistemi karşısında, devlet okullarına yaptığı yatırımlara borçlu. Öğrencilerin üniversitelere yerleştirilebilmek için yüzde 98’in üzerinde notlar alması gereken ülkede bugün devletin bütçesinden eğitime ayrılan pay yüzde 26.

Sisodia, mutluluk derslerini, daha geniş bir mücadelenin parçası olarak açıklarken, öğrenciler de yeni dersten memnun görünüyor. 11 yaşındaki Ayush Cha; “mutsuz çalışırsan yaptığın iş de iyi olmaz” diye konuşuyor. Matematik öğretmeni Sonu Gupta öğrencilerine Stephen Hawking’in hastalığına rağmen azimle çalışmasını örnek verirken, bir üst katta ders anlatan Sanskritçe öğretmeni Santosh Bhatnagar, öğrencilerinden gözlerini kapatıp kendilerini mutlu eden bir an hayal etmelerini istiyor. Gupta’nın dersinden çıkan 12 yaşındaki Dispanshu Kumar’ın derste ne öğrendiği sorusuna cevabı ise şöyle: “Kendine inanmayı öğrenmeli ve deneyenin eninde sonunda kazanacağını anlamalısın”.

Ancak uygulamadan şüphe eden öğretmenler de yok değil. Bazılarına göre Hindistan’da devlet okulları, öğrencilerin derse katılımını içeren faaliyetler düzenlemek için fazla kalabalık. Bu öğretmenlerden biri olan İngilizce öğretmeni Bharti Dabas şöyle yakınıyor: “Sınıfınızda 80 öğrenci olduğunu düşünün, 35 dakika boyunca her bir çocuğu nasıl takip edebilirsiniz?”

Kimileri ise mutluluk derslerinin, Hindistan’daki imtihan ve ezbere dayalı geleneksel eğitim sistemini kötü etkilemesinden endişeli. College London Üniversitesi Eğitim, Ekonomi ve Uluslararası Kalkınma Bölümü Başkanı Geeta Gandhi Kingdon’a göre sistemdeki asıl sorun, öğrencilerin çalışmalarının değerlendirilmesine yönelik programların eksikliği. Öte yandan Sisodia ve pek çok eğitimci, iş bulma odaklı eğitim sisteminin yaratıcılığı ve toplumsal gelişimi kötü yönde etkilediği üzerinde duruyor: “Eğer 18 yıl boyunca verdiğimiz eğitimden geçerek mühendis ya da memur olan bir kişi yere çöp atıyor ya da yolsuzluğa bulaşıyorsa, hala eğitim sistemimizin doğru işlediğini sorabilir miyiz?”

Bugün Meksika ve Peru’nun da aralarında olduğu 12 ülkenin eğitim müfredatında benzer dersler yer alıyor.

Bize destek olun

Medyascope sizlerin sayesinde bağımsızlığını koruyor, sizlerin desteğiyle 50’den fazla çalışanı ile, Türkiye ve dünyada olup bitenleri sizlere aktarabiliyor. 

Bilgiye erişim ücretsiz olmalı. Bilgiye erişim eşit olmalı. Haberlerimiz herkese ulaşmalı. Bu yüzden bugün, Medyascope’a destek olmak için doğru zaman. İster az ister çok, her katkınız bizim için çok değerli. Bize destek olun, sizinle güçlenelim.