Cumartesi Anneleri’nin 709. buluşmasında, 27 Ekim 1991 yılında gözaltına alınan ve kendisinden bir daha haber alınamayan Hüseyin Toraman’ın akıbeti soruldu. 700. haftadan beri Galatasaray Lisesi önünde oturma eylemi yapamayan Cumartesi Anneleri, polis ablukası altında İnsan Hakları Derneği İstanbul Şubesi önünde basın açıklaması yaptı.
Her cumartesi Galatasaray Lisesi önünde bir araya gelerek gözaltında kaybedilen evlatlarının akıbetini soran Cumartesi Anneleri, on haftadır Galatasaray Lisesi’nin önünde oturma eylemi gerçekleştiremiyor. 700. haftadan beri İnsan Hakları Derneği’nden çıkarak Galatasaray Lisesi’ne gitmek isteyen ailelerin önünü bu hafta da polis kesti. Derneğin önünde, kaybedilen evlatlarının fotoğraflarıyla duran ailelere bu hafta da polis tarafından müdahale olmadı ancak etrafları sarıldı.
709. haftanın basın açıklamasını okuyan İkbal Eren, “Türkiye’de yüzlerce insan gözaltında kaybedilmesine rağmen akıbetleri açıklanmadı, suçun fail ve sorumluları hiçbir zaman etkin bir biçimde soruşturulmadı, yargılanmadı ve hesap vermedi. Tam da bu nedenle 709 haftadır yaptığımız basın açıklamaları ile hakikatin açığa çıkartılması ve adaletin sağlanması için kamuoyu oluşturma hakkımızı kullanıyoruz. Bizim bu anayasal hakkımız 10 haftadır hukuksuz bir biçimde engelleniyor. Galatasaray’daki basın açıklamalarımızı engelleme talimatı veren ve bu talimatı uygulayanlar, kamu görevinin sağladığı nüfuzu kötüye kullanarak ceza hukuku bağlamında suç işliyorlar” dedi.
Eren sözlerini şöyle sürdürdü: “Hüseyin Toraman dosyasındaki cezasızlığı sonlandırmak devletin anayasal görevi ve imzaladığı uluslararası sözleşmelere göre yasal zorunluluğudur. Türkiye Cumhuriyeti Devleti’ni bu yasal zorunluluğunu ve görevini yerine getirmeye çağırıyoruz. Hakikat ve adalet talebimiz gerçekleşinceye kadar kayıplarımızı aramaktan ve kayıplarımızla buluşma mekanımız olan Galatasaray’dan vazgeçmeyeceğiz!”
İkbal Eren’in basın açıklamasını okumasının ardından Hüseyin Toraman’ın annesi Hatice Toraman söz aldı. Toraman, dönemin İstanbul Emniyet Müdürü Mehmet Ağar’ın, “O bizde, rahatsız olmayın” dediğini ancak oğlunu bir daha göremediğini, adalet istediğini anlattı. Toraman’ın ardından ise Hüsamettin Yaman’ın ağabeyi Feyyaz Yaman söz aldı ve Plaza de Mayo Anneleri’nin Arjantin’de, Cumartesi Anneleri’nin ise Galatasaray’da verdiği mücadeleden bahsetti. Yaman sözlerini Galatasaray Meydanı’ndan vazgeçmediklerini söyleyerek tamamladı.
