Japon model Haruka Nakaura, geçtiğimiz günlerde Instagram hesabından eski sevgilisi aktör Jiang Jinfu tarafından darp edildiğini gösteren fotoğraflar paylaştı. Bu paylaşımların ardından Çinli aktör, Çin’in sosyal medya platformu Weibo’da yayınladığı paylaşımda Nakaura’ya şiddet uyguladığını kabul etti ve “Nedeni ne olursa olsun, sana vurmamalıydım” diyerek Nakaura’dan özür diledi. Ancak Japon model, fotoğrafları paylaştıktan sonra Jinfu’nun itibarını kurtarmak için kendisinden özür dilediğini, aslında olayın üzerinden iki ay geçtiğini ve bu sebeple özrü kabul etmediğini açıkladı. Nakaura , Jinfu’nun kendisini düşük yapması için kasten darp ettiğini de dile getirdi.
New York Times’da yer alan habere göre, bu durum, Çin’de yaşanan kadına yönelik şiddet vakalarını yeniden gündeme getirdi. Hükümete yakınlığıyla bilinen medya kuruluşları Nahaura’nın maruz kaldığı şiddet vakasını son günlerde yayınlarında sıkça işliyor ve şiddete uğrayan kadınları yaşadıklarını anlatmaları için cesaretlendirmeye çalışıyor.
2017’den bu yana 1830 koruma kararı çıkarıldı
Kadına yönelik şiddetle mücadele için Çin’de yasal düzenlemeler yapılıyor ama bir türlü uygulanamıyor. Aile ve kamuoyu baskısı genellikle mağdurların sessiz kalmasına sebep oluyor. Çünkü ses çıkaranlar ya işlerinden atılıyor ya da toplum tarafından dışlanıyor. Bu durum 2014 yılında ABD vatandaşı Kim Lee’nin, Çinli eşi Li Yang’ı kendisine şiddet uyguladığı için şikâyet etmesiyle bir nebze de olsa değişti. Pekin’de ilk defa “koruma kararı” Kim Lee’ye verildi. Bu kararı takiben 2016 yılında koruma taleplerini kolaylaştıran simgesel bir aile içi şiddet yasası çıkarıldı. Geçtiğimiz günlerde Çin ulusal haber ajansı CGTN, 2017’den bu yana Çin’de 1830 koruma emrinin verildiğini açıkladı.
Bu tür yasal düzenlemelerin mağdurların ses çıkarmasını kolaylaştırdığı düşünülse de Çinli kadın hakları aktivisti Leta Hong Fincher’a göre, bu koruma kararları gerektiği gibi yerine getirilmiyor ve uygulanamıyor. Kadın hakları örgütü “Beijing Equality” kurucusu Feng Yuan ise “polis, savcı, avukat ve hakimlerin bu tür vakalar için özel eğitim almaları gerektiği, aksi takdirde yasal düzenlemelerin pek bir işe yaramayacağı” kanısında.
