45 yaşındaki Xiaoyan* son üç yıldır seks işçiliği yaparak geçiniyor. 2007’de İtalya’ya ilk geldiğinde, çoğu memleketlisi gibi o da küçük tekstil ve ayakkabı atölyelerinde çalışmaya başladı.
“Çinlilere ait küçük ayakkabı fabrikalarında çalıştım. Ayda yaklaşık 1000 euro kazanıyordum. Vardiyalar hiç durmuyordu. Zar zor uyuyordum. Emredildiğinde günde 24 saat çalıştığım da oldu. Daha fazla dayanamadım.”
Xiaoyan Çin’de iki çocuklu bir ev kadınıydı. Ailesinin paraya ihtiyacı olduğu için yurt dışına çıktı.
Topraklarında yaşayan 300 bin Çinli ile İtalya, Avrupa Birliği’ndeki en büyük Çinli topluluğuna sahip ülke.
Çin’in kırsal bölgelerinde kötü koşullar altında yaşayan pek çok köylü için köylerini terk etmek, iyi bir geleceğe giden tek yol. Akrabalar ve arkadaşlardan toplanan paralarla yapılan zorlu yolculuktan sonra Çinliler, çok kötü koşullar altında çalıştırılıyor.
İtalya’daki Çinli işçiler daha üretken olmaları için fabrikalarda uyumaya zorlanıyor. Büyük siparişler geldiğinde, günde 16 saate kadar çalıştıkları oluyor. Yevmiye usulü çalışan işçilerin aylık kazancı ise 1500-2000 euro arasında. Fiziksel yorgunluk ya da görme problemleri sonucunda çalışamaz hale geldiklerinde ise işlerini kaybediyorlar.
Erkeklerin önünde Çin’e geri dönmekten başka bir seçenek yokken çoğu kadın, çok düşük maaşlar karşılığında bebek bakıcılığı, temizlikçilik gibi işler yapıyor.
Kimisi ise fuhuş.
2017’de Xiaoyan’ı bir müşterisi arabasına alıp şehir dışına götürdükten sonra ona tecavüz etti, eşyalarını çaldı. Alelacele arabadan kaçan kadın, saldırganın kimliğini yanına almayı başarmıştı. Fakat polise gittiğinde İtalyancası kendisini ifade etmesine yetmedi.
Xiaoyan’ın gözüne araba ışıkları vurunca röportaj bitiyor: Bir müşteri daha.
Medyascope'un haftalık e-bülteni
Andaç'a abone olun
Editörlerimizin derlediği öngörüler, analizler, Türkiye’yi ve dünyayı şekillendiren haberler, Medyascope’un e-bülteni Andaç‘la her çarşamba mail kutunuzda.
Fuhuş İtalya’da serbest, fakat organize olmadığı sürece.
Savunmasız kişilerle çalışan dini bir hayır örgütünden Davide Prosdocimi, “İtalya’da seks işçilerine aşırı yüksek bir talep var” diyor. Arnavutluk, Brezilya, Bulgaristan, Çin, Nijerya, Peru ve Romanya’dan seks işçileriyle internette, masaj salonlarında ve sokaklarda karşılaşmak mümkün. Reklamların arasında Çinlilere ait olanların oranı ise yüzde 5 ile 10 arasında.
Prato şehrinde Çince reklamlar her yerde. Üzerinde “Yeni açılmış masaj salonu, Çin’den yeni gelmiş çok güzel, çok şık, çok nazik 18 yaşındaki Çinli kızlar hizmetinizde” gibi ifadeler yer alıyor.
45 yaşında şık giyimli Yanyan*, Milano’da her gün sabit müşterilerle çalışıyor. Sekiz sene önce eşinden boşandıktan sonra oğluna bakabilmek için göç etti. Tekstil fabrikalarında çalıştıktan sonra maddi yetersizliklerden ötürü daha kârlı bir işe yöneldi.
“Oğluma her ihtiyacı olduğunda para gönderiyorum. Anneannesiyle yaşıyor ve iyi para biriktiriyor. 25 yaşında ve memur olmak için sınavlara hazırlanıyor. Çok zor bir sınav. Tek bir pozisyon için binlerce kişi yarışıyor.”
Ekonomik reformların etkisi
Como Insubria Üniversitesi’nde Çince öğretmeni ve araştırmacı Daniele Brigadoi Cologna, Çin’in son 25 yılda geçirdiği büyük dönüşüm ile beraber insanların sınıf atlama yarışında geride kalmaktan korktuklarını, bu yüzden pek çok Çinlinin başka ülkelere göçtüğünü anlatıyor.
Avrupa’ya yolculuğun maliyeti ise vize ve iş bulma giderleri dahil olmak üzere 7 bin ile 10 bin euro arasında. Bu yolculuklar ise genelde Çin’deki aracılar yoluyla ayarlanıyor. Yurt dışındayken Çinliler genelde kendi topluluklarında vakit geçirirken bu göçmenlerin hem hayatta kalmasını sağlayan, hem de onları sömürenler aynı kişi.
Xiaoyan’ın ev arkadaşı Meiling*’in söyledikleri, maddi zorlukların kadınları nasıl seks işçiliğine zorladığını özetler nitelikte.
“Sokakta çalıştığımda günde birkaç müşterim oluyor. Sokağa çıkmadan önce bir dükkan işletiyordum ama kısa süre sonra iflas ettim. 35 bin euro kaybettim.
“Aynı zamanda Çin’de eşim hasta oldu ve tedavisi için 60 bin euro ödemek zorunda kaldım. Şimdi, dul kaldım. Oğlumun ne iş yaptığımı öğrenmesinden korkuyorum. Elimden başka ne gelir?”
*Güvenlik sebebiyle kişilerin gerçek adları gizlenmiştir.
Kaynak: Al Jazeera
