Geçen ağustos ayında iktidara gelen dünyaca ünlü eski kriketçi İmran Han, ülkesi Pakistan’ın yıllardır çözüme bir türlü kavuşmayan iki sorununa çözüm bulmayı amaçlıyor: İslamcı militanlar ve ekonomi. Keşmir krizi sürecinde yakalanan Hindistanlı pilotu salıverip barış çağrıları yapan ve örnek bir duruş sergileyen İmran Han’ın aynı başarıyı ekonomi alanında da gösterip gösteremeyeceği ise meçhul.
Ülkesi kendisinden altı buçuk kat büyüklükteki Hindistan ile az kalsın savaşa giriyordu. Dini okullar ve kırsal alanlarda militanlarla dolu.
Ekonomik çöküşü engellemek için milyarlarca dolarlık kurtarma paketini alıp alamayacağı belli olmayan finansal ekibi, yükselen enflasyon ve borç karşısında zor durumda.
Fakat Pakistan Başbakanı İmran Han, görevindeki ilk sekiz ayı hakkında kendinden hayli emin görünüyor -dün yabancı gazetecileri başkent İslamabad’da resmi olmayan bir toplantı için çağırıp onlarla sohbet edecek kadar.
New York Times’ın haberine göre göz altları morarmış, yorgun görünen İmran Han ayrıca, zamanında Pakistan’dan destek gören militanları ülkeden çıkarmayı planlıyor.
“Artık onların burada işi yok”
1980’lerde Pakistan ve ABD’nin, Sovyetlerin Afganistan işgaline karşı İslamcı militanları desteklediğini anımsatan İmran Han, “Onları Pakistan ordusu yarattı” dedi ve ekledi: “Ama artık onların burada işi yok.”
Altın rengi bir koltukta oturan 66 yaşındaki Başbakan, üzerinde kolları hafif sıvanmış entarisi, yolsuzluk, yoksulluk ve Taliban’la barış süreci üzerine konuştu.
Zamanında dünya çapında tanınan bir kriketçi olarak dünyayı dolaştığını hatırlatan İmran Han, Hindistan’da yükselen aşırı milliyetçilik ve İslam düşmanlığı hakkında “Hindistan vaktiyle çok açık bir toplumdu” dedi: “Hindistan’da bu tür şeylerin yaşandığını göreceğimi hiç düşünmezdim. Müslüman olmak saldırı altında.”
Ağustos 2018’de tartışmalı bir seçim sonucunda muhafazakâr yapısıyla bilinen Pakistan’ın başına geçen eski playboyun ajandasındaki en önemli iki sorun, ekonomik kriz ve ülkede gizlenen militan gruplardı.
Medyascope'un haftalık e-bülteni
Andaç'a abone olun
Editörlerimizin derlediği öngörüler, analizler, Türkiye’yi ve dünyayı şekillendiren haberler, Medyascope’un e-bülteni Andaç‘la her çarşamba mail kutunuzda.
Fakat hükümetinin işi kolay değil. Paris merkezli OECD (Ekonomik Kalkınma ve İşbirliği Örgütü) bünyesindeki Mali Eylem Görev Gücü, Pakistan’ı kara listeye alıp yaptırıma tabi tutmanın eşiğinde. Böyle bir durumda Pakistan’ın dışarıdan borç alması daha zorlaşacak.
İmran Han’ın Keşmir krizi sürecinde gösterdiği soğukkanlı duruş ve örnek devlet adamlığı övgüyle karşılandı. İmran Han yakalanan Hindistanlı pilotu serbest bırakıp barış çağrıları yaparak krizin büyümesini engelledi. Pakistan’ın ihtiyaç duyduğu son şeyin savaş olduğunun gayet farkındaydı.
Şimdi önündeki en acil sorun, ekonomi.
İmran Han’ın devraldığı enkaz
Pakistan yıllardır yüksek işsizlik oranları, aşırı düşük vergi toplama oranları, kontrolden çıkmış yolsuzluk ve düşük ihracatla boğuşuyor. Geçen ağustos ayında İmran Han iktidara geçtiğinde ülkenin ticaret açığı 33 milyar dolara ulaşmıştı.
İmran Han’a göre bunun en büyük sorumlusu, rakibi ve selefi Şerif ailesi: “Parayı hortumlayıp yurt dışına kaçıran siyasi seçkinlerden hesap sormazsanız, ülkenizin bir geleceği olamaz.”
Ülkenin aylık ithalat faturasını karşılayacak kadar döviz rezervi kalmayan hükümet, beraberinde sert kemer sıkma politikalarıyla gelen IMF kurtarma paketinde muhtaç olduğunun farkında. Han’ın finans ekibi IMF’ye gitmeye tereddüt ediyor fakat yine de gelecek haftalarda bir anlaşmanın açıklanması bekleniyor.
Sokaklarda ise rahatsızlık hâkim; insanlar artan fiyatlar hakkında söyleniyor. İmran Han hükümeti ise talebi azaltıp dış ticaret açığının daha da büyümesini engellemeyi amaçlıyor. Fakat uzun vadede Pakistan ekonomisini kurtarmak için fiyat artışlarını gerekli kılan bu program, halkı daha da öfkelendirdi ve işsizlikte artışa sebep oldu.
İlk önceliğinin “100 milyon insanı yoksulluktan kurtarmak olduğunu” söyleyen İmran Han’ın bunu nasıl yapacağı şüpheli.
Gazeteci Müşerref Zaidi şunları söylüyor: “Başbakana epeydir getirdiğim eleştirilerin arkasındayım. Fakat onu eleştiremeyeceğim tek nokta, kamusal hayatının merkezinde olan merhameti.”
