Bu haftaki yazısında Ruşen Çakır, İmamoğlu operasyonuyla vücut bulan Erdoğan’ın 10 yanlış hesabını ve bundan sonrası için Türkiye’nin geleceğine dair beş kritik tespitini paylaşıyor.
Erdoğan’ın 10 yanlış hesabı:
- Erdoğan “turpların büyüğü heybede“ diyerek bunun bir “yargı“ faaliyeti değil “siyasi bir operasyon“ olduğunu çoktan belli etmişti. Üstelik bunu yaparak İmamoğlu başta olmak üzere CHP’ye tedbir alma ve muhtemel cevapları hazırlama imkanı tanıdı.
- Bu operasyonun başta CHP olmak üzere muhalefette yarılmalara yol açma hesabı hiç tutmadı, hatta tam tersi bir etki yarattı. Bunun birçok nedeni var ama öncelikle Erdoğan’ın kendisine oy vermeyen kitlelere hitap etme imkanının artık hiç kalmadığını görüyoruz. Oluşturduğu dev medya ağının hiçbir inandırıcılığı yok. Kendi tabanına bile bunun bir yolsuzluk operasyonu olduğuna anlatamıyor. Kendi tabanı da kendi medyasını pek takmıyor. Zaten 17/25 Aralık Türkiye’de yolsuzluk olgusunu bir suçlama olmaktan çıkarmış durumda.
- İmamoğlu ve CHP’nin ülke çapındaki 31 Mart zaferinde birinci derecede etkili olan kurmaylarını içeri atarak CHP’yi felç etme hesapları da tutmadı. CHP ilk günkü kısmi bocalamadan sonra inisiyatifi ele aldı ve süreci çok iyi yönetti.
- Bu noktada Erdoğan’ın en büyük hesap hatası Özgür Özel’dir. Onun parti tabanında da kredisinin azalması birçokları gibi Erdoğan’ı da epey yanıltmışa benziyor. Her şeyi eline yüzüne bulaştıran bir genel başkandan ziyade zor zamanda sivrilen bir siyasi liderle karşı karşıya artık.
- Erdoğan’ı bu operasyona yönelten, en azından erkene almasına neden olan husus CHP’nin 23 Mart’ta önseçim kararı almasıydı. Sonuçta parti üyelerinin yüzde kaçının katılacağı bile kestirilemeyen önseçim milyonlarca vatandaşın oy kullandığı bir arenaya döndü, ki bunu yaratan Erdoğan’ın kendisidir.
- Erdoğan’ın İmamoğlu operasyonundan sonra CHP’ye kayyum atama planı da Özel’in olağanüstü kurultay kararı almasıyla iptal olmasa da açığa düşmüş oldu.
- Kayyum eliyle gidilecek bir olağanüstü kurultayda CHP’nin birbirine girmesi hesabı yapan Erdoğan 6 Nisan’da iyice kenetlenmiş bir ana muhalefet partisiyle karşılaşabilir.
- Erdoğan’ın sokak gösterilerinin kriminalize olması beklentisi de, güvenlik güçlerinin yer yer aleni tahriklerine rağmen gerçekleşmedi; iktidar yanlısı medyanın bazı yalan haberleri de itibar görmedi.
- Yeni çözüm süreciyle yanına çektiğini düşündüğü Kürt siyasi hareketinin bu süreçte en azından nötr kalacağını hesaplamıştı ancak DEM Parti daha diploma iptalinden itibaren İmamoğlu ve CHP’nin yanında durdu. Bu gelişme sürecin geleceğini de riske attı.
- Erdoğan siyaset yapmayı yargıya havale ederken CHP, eskiden kullandığı “halk“ kavramının yerine kullandığı kavramla söyleyecek olursak, “millet“ ile bütünleşme yolunda epey bir mesafe katetti. Böylelikle Türkiye’de “sağ“ ve “sol“un geleneksel tutum ve pozisyonlarının yer değiştirmesine vesile oldu.
Yanlışları burada kesip birkaç saptamayla bitirmek istiyorum:
- İmamoğlu operasyonu, siyaseti genellikle Erdoğan’ın çizdiği dar sınırlar içinde yapmaya alışık olan CHP’nin üzerindeki ölü toprağını silkelemesine, kendi belirlediği alan içinde siyaset yapmasına vesile oldu.
- CHP ne zamandır şikayet edilen “toplumsal muhalefet“ten uzak olma durumunu da böylece aşmış oldu. Eskiden her şeyi sandığa erteleyen CHP’nin yerini “sokaksa sokak“ diyen dinamik bir parti aldı.
- Yukarıda da belirttiğim gibi Özgür Özel çok zor bir sınavı şu aşamaya kadar başarıyla verdi.
- İmamoğlu değil siyaseten tasfiye olmak ülkenin en etkili ve geleceği olan siyasetçisi olarak kendisini tescil etti.
- Gençlerin bu ülkenin geleceği olduğunu bir kere daha gördük.
