Tüm Türkiye, 19 Mart sonrasındaki ilk Para Politikası Kurulu toplantısına kilitlendi. Kurulun faiz kararının ne olacağı konusunda kamuoyunda bir mutabakat oluşmasına rağmen, toplantı sonrasında yapılacak yazılı açıklama asıl merak konusu.
Böylesine “irrasyonel” bir siyasi karar sonrasında ortaya çıkan ekonomik zararın nasıl telafi edilebileceğini bilmek çok zor. Ama böyle bir ortamda “rasyonel” bir para politikasının nasıl uygulanacağını hep birlikte göreceğiz.
Mehmet Şimşek göreve ilk geldiğinde yaptığı açıklamalardaki “rasyonel” kelimesi, konuşmalarının ayrılmaz bir parçasıydı. Aslında bununla dolaylı yoldan kendinden önceki yönetimin uygulamalarının “irrasyonel” olduğunu ima ediyordu. O günden beri Mehmet Şimşek, kendinden önce “nas” söyleminin sağladığı siyasi koruma altında uygulanan “düşük faiz” politikalarını doğrudan eleştirme cesareti gösteremedi. Bırakın eleştirebilmeyi, “rasyonel” kelimesi bile şimdiki konuşmalarında yer almıyor.
Ne yalan söyleyeyim, bir iktisatçı olarak bugünkü faiz kararı ve ardından gelecek yazılı açıklama artık hiç ilgimi çekmiyor. Zira bugün iktidarda, ekonomide yapılmaya çalışılan her iyi şeyi tereddüt etmeden yıkabilen bir yönetim var.
Bugün alınacak kararın ana amacı, hâlen döviz piyasasında devam eden kanamayı ivedilikle durdurabilmek. Kararın açıklanacağı sabah itibarıyla yerli ve yabancı birçok uzman, TCMB’nin döviz kaybının 50 milyar dolara ulaştığı konusunda hemfikir. Ama daha da kötüsü, 19 Mart’ın üzerinden neredeyse bir ay geçmiş olmasına rağmen bu kanama hâlâ devam ediyor.
Bugün alınacak kararla bu kanamanın durdurulması, en azından yavaşlaması sağlanmaya çalışılacak. Bu sonuç verir mi bilemem. Ama kesin olarak bildiğim bir şey var ki, mali sektörde sağlanacak istikrar, reel sektördeki zaten bozuk olan dengeleri daha da bozacaktır.
19 Mart öncesi, faizlerin inmeye başladığı ve en azından yılın ikinci yarısında ekonomide iyimser havanın yükselmeye başladığı bir dönemde, tekrar başa dönüldü ve ekonomideki belirsizlikler siyasilerin yardımıyla artırıldı.
Ortaya çıkan yeni mali koşulların ve TCMB’nin alacağı faiz kararının, reel sektördeki iyimserliği destekleyecek nitelikte olmayacağı zaten biliniyor. Neticede, başta vaat edilen tek haneli enflasyon hedefine ve bu yolda belirlenen enflasyon seviyelerine ulaşmak için daha da beklemek gerekeceği anlaşılıyor; ceteris paribus.
Bu da vatandaşın gelirlerinin daha da baskılanacağı anlamına geliyor. Yoksulluğun ve gelir adaletsizliğinin daha da süreceği anlaşılıyor.
İzlenen enflasyonla mücadele politikasının eldeki yegâne aracı olan dolar kuru üzerindeki baskı, bir süre daha sürdürülecek gibi görünüyor. Hem hanehalkı hem de firmalar kesimi, kamu kesiminin bitmek tükenmek bilmeyen harcamalarının finansmanı için daha da yüksek vergiler ödemeye devam edecek.
Medyascope'un günlük e-bülteni
Andaç'a abone olun
Editörlerimizin derlediği öngörüler, analizler, Türkiye’yi ve dünyayı şekillendiren haberler, Medyascope’un e-bülteni Andaç‘la her gün mail kutunuzda.
TCMB’nin faiz politikası ve para politikasının farklı araçlarının kullanım şekli bakımından görüş ayrılıkları olsa da, ortaya çıkacak olan ekonomik enkaz konusunda artık kimsenin şüphesi kalmasın.
Elbette 19 Mart siyasi hamlesinin, iktidardaki belli kimselerin iktidar hırslarını tatmin etmek için yapıldığı aşikâr. Ama neticede, ülke kamuoyu için yüksek ekonomik maliyetler doğuran ve son derece pahalı bir hamle oldu.
Daha önce enflasyondaki düşüşün ağır aksak ilerlemesinin bahanesi olarak EYT uygulamalarını ve deprem nedeniyle ortaya çıkan zorunlu harcamaları gösterenlerin, şimdi kamuoyunun ödemek zorunda kalacağı bu yeni maliyetleri nasıl yorumlayacağı merakla bekleniyor.
