Şimdiye kadarki en popüler elektronik dans ve pop şarkılarından bazılarının yaratıcısı olan Fransız ikili Thomas Bangalter ve Guy-Manuel de Homem-Christo, 28 yıllık ortaklıklarını bitirdi. İkili dağılma kararını, “Daft Punk” kimliğiyle özdeşleşmiş, kendilerine has tarzlarında Epilogue (Son söz) adındaki sekiz dakikalık bir videoyla duyurdu.
Epilogue’da, Bangalter ve Homem-Christo dinleyenleriyle ikonik robot kostümlerinin içinde vedalaştı. Sosyal medya hesaplarından paylaştıkları videoda ikili, bir çölde yürüdükten sonra üzerlerinde bulunan sayacı çalıştırıyor. Robotlardan birinin bedeni parçalanırken ekranda 1993-2021 tarihleri beliriyor. Video diğer müzisyenin, ikilinin “Touch” şarkısı eşliğinde günbatımına doğru yürümesi ile bitiyor.
Grup, dağılma sebeplerine dair bir açıklama yapmadı. BBC Türkçe’nin haberine göre ikilinin halkla ilişkiler sorumlusu Kathryn Frazier da dağılma kararının gerekçesini açıklamadı.
Daft Punk; disko, soft rock ve 80’lerin R&B’sini yeniden canlandırarak ve dans müziği dünyasını gösterilerinin bir parçası haline getirerek pop müziğin yönünü tekrar tekrar değiştirdi. Öyle ki 21. yüzyılda pop müzik üzerinde Daft Punk’tan daha etkili bir aktör yok denilebilir.
İkili, bilimkurgusal bir estetiği, pop seslerini, funk-retro akorları, elektronik ritimleri ve dans müziğini birleştiren vizyonlarıyla tanınıyordu.
Daft Punk’ın 28 yıllık disko destanının tarihçesi
Thomas Bangalter ve Guy-Manuel de Homem-Christo, 1987 yılında daha öğrenci iken Fransa’nın başkenti Paris’te tanışıp “Darlin” adıyla indie-rock tarzında şarkılar yapmaya başladı. 1993 yılında ise “Daft Punk” adını aldı.
Grup, çeşitli rock parçaları kaydettikten sonra rock müziğini bıraktı ve dans müziği yapmaya başladı. Ardından ilk robotik vokallerini kullandıkları parçalar geldi.
İkilinin Daft Punk adıyla yayınladığı ilk albümü “Homework”, piyasaya 1997 yılında çıkmasına rağmen hâlâ pop müziğin ortak dilinin bir parçası olarak kabul ediliyor. Dans müziğinde bir dönüm noktası olarak görülen “Homework”, ilk yayınlandığı dönemde birçok sanatçı tarafından taklit edilmişti. Bu sanatçılar, Daft Punk’ın imajının etkisinde oldukça parça yarattı ancak hiçbiri tam olarak Daft Punk’ın ruhuna sahip değildi.
İkili, ilk çıkışını farklı ritim ve loop’tan oluşan “Da Funk” adlı parçalarıyla yaptı. “Da Funk”, ikiliye ilk Grammy adaylığını da getirdi. Grubun en büyük çıkışı ise “Around The World” şarkısıydı. Bu şarkı dünyaca tanınmalarının başlangıcı oldu ve ikinci Grammy adaylığı da bu şarkıyla geldi. Her iki şarkı da Homework adlı albümde yer alıyordu.
Medyascope'un haftalık e-bülteni
Andaç'a abone olun
Editörlerimizin derlediği öngörüler, analizler, Türkiye’yi ve dünyayı şekillendiren haberler, Medyascope’un e-bülteni Andaç‘la her çarşamba mail kutunuzda.
2013 yılında ise Pharel Williams ve Nile Rodgers’ın da yer aldığı retro-disko şarkıları “Get Lucky” ise şöhretlerine şöhret kattı, tüm dünyada büyük bir hayran kitlesine ulaştılar.
“Get Lucky” parçasının da yer aldığı, grubun son albümü “Random Access Memories”, 2014 yılında Yılın Albümü Grammy’sine layık görüldü. Bu albüm ayrıca son 10 yılda en çok satan dans müziği albümü oldu.
Daft Punk ayrıca yüzlerini göstermemeleriyle ve sahne performansları sırasında robot maskeleri takmalarıyla da tanınıyordu. 2013 yılında Rolling Stone dergisi ile yaptıkları bir röportajda Homem-Christo, robot maskeleri takmalarıyla ilgili “Biz performansçı veya model değiliz. İnsanların dış görünüşlerimizi görmeleri eğlenceli değil ama robotlar onları heyecanlandırıyor” demişti.
Daft Punk isminin hikayesi
Fransız ikili 1993 yılında “Darlin” adıyla müzik yaptıkları sırada, İngiltere’de piyasaya çıkan derleme bir albüm için bir rock parçası kaydetti. Melody Maker dergisi ise bu şarkıyı “daft punky trash” (punk esintileri olan çöp müzik) diyerek eleştirdi. Bu tanımlamayı benimseyen ikili, eleştiri sonrası Daft Punk ismini aldı.
Derleyen: İlayda Biberoğlu
Kaynak: The Guardian
