Kemalizm konusundaki yayına gelen tepkiler arasında, bugünün sorununun Kemalizm olmadığı, 2021’de 1930’ların konuşulmasının yersizliği gibi yargılar yanında Kemalist halkçılığın sınıfsızlık tezinin inkarına varan değerlendirmeler dikkat çekiyordu. İngiliz Marxist kuramcı Perry Anderson, “Kemalism” başlıklı yazısından sonra kaleme aldığı “Kemal’den Sonra” adlı uzun makalesinde, laiklik ve devletçilik ilkelerindeki değişime rağmen, Kemalizm’in daha derinde yatan temeline, “bütünleşmeci milliyetçiliğe” hiç dokunulmadığını vurguluyor. Kanımca, buradan yola çıkarak, laiklik ilkesindeki değişimin Diyanet’in milli bütünleşme ile görevli kılınması biçiminde karşımıza çıktığını görmekteyiz ki burada Kemalizm ile bir karşıtlık değil, bir devamlılık bulunmaktadır. Aynı şey, özelleştirmeci, piyasacı yaklaşımla devletçilik ilişkisi için de geçerlidir. Keza, bütünleşmeci (tekçi) milliyetçiliğin Rum pogromları, Alevi katliamları ve Kürt sorununu yaratan baskı gibi unsurlarla birlikte sürdürüldüğünü de Kemalizm’in devamlılığı olarak tesbit etmemiz gerekiyor. Buna ek olarak, çok parti ile sınıf çatışması arasında ilişki kuran Kemalizm’in tek-partiyi meşrulaştıran yaklaşımı ile çok partili dönemdeki parti kapatmalar, 12 Eylül’ün seçim ve parti mevzuatına “olabildiğince az parti ve koalisyonsuz iktidar” perspektifinden getirdiği yaklaşım ve nihayet bugün aynı yaklaşımın vardığı bir zirve olarak tek adam otoriterliği aynı devamlılık çizgisi içinde yer almaktadır. Bu devamlılığı teşhis, Türkiye’nin daha demokratik bir geleceğe erişebilmesi için elzem olan yeni anayasa tasavvuru için zorunluluktur.
Bize destek olun
Medyascope sizlerin sayesinde bağımsızlığını koruyor, sizlerin desteğiyle 50’den fazla çalışanı ile, Türkiye ve dünyada olup bitenleri sizlere aktarabiliyor.
Bilgiye erişim ücretsiz olmalı. Bilgiye erişim eşit olmalı. Haberlerimiz herkese ulaşmalı. Bu yüzden bugün, Medyascope’a destek olmak için doğru zaman. İster az ister çok, her katkınız bizim için çok değerli. Bize destek olun, sizinle güçlenelim.
