Sabancı Üniversitesi İstanbul Politikalar Merkezi tarafından hazırlanan “Türkiye’nin Karbonsuzlaşma Yol Haritası: 2050’de Net Sıfır” raporu, Türkiye’nin ekonomik büyümesine devam ederken net sıfır karbon emisyonuna nasıl ulaşabileceğini gösteren ilk bilimsel çalışma. 2050’de Net Sıfır çalışmasını hazırlayan isimlerden Dr. Ümit Şahin, raporu COP26’da Medyascope’a anlattı
İskoçya’nın Glasgow kentinde devam eden COP26, yani Birleşmiş Milletler İklim Zirvesi, dünya ülkelerinin sera gazı emisyonlarını azaltmak için ortak strateji arayışına sahne oluyor. Birçok ülkenin hedefi, 2050 yılına gelirken net sıfır emisyon durumuna gelmek. Yani atmosfere salınan ve tutulan karbon emisyonu miktarlarının eşitlenmesi hedefleniyor.
Türkiye 2053 yılı için böyle bir hedefi olduğunu açıkladı ama bu hedefe hangi yollarla ulaşılacağına dair belirgin bir takvim ortaya koymadı. Türkiye’nin bu hedefe ulaşabilmesi için hangi sektörlerde ne gibi değişiklikler yapılacağı belirsiz.
Resmi olarak ortaya konmayan yol haritası, Sabancı Üniversitesi İstanbul Politikalar Merkezi tarafından oluşturuldu.
Dr. Ümit Şahin, “Karbonsuzlaşma Yol Haritası: 2050’de Net Sıfır” raporunu, “Yayınlanmış çalışmalar içinde 2050’yi hedefleyen ilk çalışma olduğu gibi, Türkiye’nin emisyonunu azaltmayı hedefleyen de ilk çalışma. Bundan önceki çalışmalarda bir azaltım perspektifi yoktu. Bunun hem politika yapıcılar açısından hem akademi açısından hem sivil toplum açısından önemli bir başlangıç noktası olduğunu düşünüyorum” diye tarif ediyor.
Raporda temel olarak iki senaryo inceleniyor.
Baz patikada, yani işlerin şimdiki gibi sürdüğü, önemli iklim dönüşümlerinin yaşanmadığı durumda Türkiye’nin karbondioksit emisyonları 2018’deki 419,7 milyon tondan 2050’de 690,5 milyon tona çıkıyor.
Raporda çalışılan net sıfır senaryosunda ise karbondioksit emisyonları 131,6 milyon tona iniyor. Rapor bu dönüşüm için elektrik üretimi, binalar, sanayi sektörü ve ulaşım gibi alanlarda nasıl dönüşümler yaşanması gerektiğini ortaya koyuyor.
Paris Anlaşmasını TBMM’de onaylayan Türkiye’nin artık gerçekçi bir ulusal sera gazı azaltımı katkı beyanını Birleşmiş Milletler İklim Değişikliği Sekretaryasına (UNFCCC) sunması gerekiyor. Türkiye’nin anlaşmaya taraf olmadan önce UNFCCC’ye sunduğu niyet edilen katkı beyanı “artıştan azaltım” mantığına dayanıyordu ve aslında Türkiye’nin sera gazı emisyonlarını ciddi miktarda artırmasına olanak sağlıyordu.
Artık Türkiye’nin gerçek bir sera gazı azaltımı hedefleyen, ciddi bir ulusal katkı beyanı sunması bekleniyor.
Medyascope'un haftalık e-bülteni
Andaç'a abone olun
Editörlerimizin derlediği öngörüler, analizler, Türkiye’yi ve dünyayı şekillendiren haberler, Medyascope’un e-bülteni Andaç‘la her çarşamba mail kutunuzda.
Dr. Şahin raporun Türkiye’nin UNFCCC’ye sunması gereken ulusal katkı beyanının oluşturulması için de bir tartışma-araştırma zemini yarattığı görüşünde:
“Biz diyoruz ki gerçekçi olarak, aşırı iddialı varsayımlar kullanmadan Türkiye’nin makroekonomik hedeflerini düşürmeden (bu yapılabiliyor). Mesela bu bir degrowth (küçülme) raporu değil. Türkiye büyümeye devam ediyor. Türkiye’nin normal varsayımlarını, büyüme, enerji talep artışı beklentilerini gerçekçi düzeyde kullanarak kullanılabilir düzeyde olan yenilenebilir enerji, elektrikli araç, demiryolu, binalarda ısı pompası kullanımı gibi giderek de gelişecek olan şeyleri kullanarak, biz buraya (131,6 milyon ton karbondioksit emisyonu seviyesine) iniyoruz. Bunun teyit edilmesi lazım. Biz bir metodoloji kullandık, bir başkası başka bir metodoloji kullanır. Modelleme çalışmalarının tekrarlanması ve en sonunda, bir yıl içinde bence, bunların masanın üstüne konup, sadece kamu değil, sivil toplum, akademi ve özel sektörün, yani bütün aktörlerin katıldığı bir zeminde tartışılıp Türkiye’nin ulusal katkı beyanının öyle yapılması lazım. Bu çalışma bir başlangıç noktası. Türkiye ulusal katkı beyanı konusunda sürpriz yapmamalı artık. Türkiye’nin ulusal katkı beyanı, bu tür gerçekçi bilimsel çalışmalara dayanmalı.”
