Süper Lig’in 2024/25 sezonu 9 Ağustos’ta oynanan Galatasaray – Hatayspor maçı ile başladı. O günden bugüne 3 ayı geride bıraktık ve toplam 91 maç oynandı. Bu süre zarfında ligimizin adetlerinden “teknik direktör kıyımı” da son sürat yaşandı.
Peki Avrupa’nın beş büyük ligi olan İngiltere Premier Lig, Almanya Bundesliga, İspanya LaLiga, İtalya Serie A ve Fransa Ligue 1 ile kıyasladığımızda neredeyiz?
En Süper Ligimiz’de 3 ayda 6 farklı takım teknik direktörlerini değiştirdi. İlk kurşunu Trabzonspor attı ve daha ligin başlangıcından 1 ay geçmeden hocası Abdullah Avcı ile yolları ayırdı. Bordo-mavililer’de Avcı’dan sonra Şenol Güneş geldi. Sırasıyla; Hatayspor’da Özhan Pulat yerine Rıza Çalımbay, Adana Demirspor’da Michael Valkanis yerine geçici olarak Serkan Damla, Kayserispor’da Burak Yılmaz yerine Sinan Kaloğlu, Bodrumspor’da İsmet Taşdemir yerine Volkan Demirel ve Konyaspor’da da Ali Çamdalı yerine Recep Uçar yeni görevlerine başladı.
91 maçta değişen 6 hoca basit bir matematikle 15 maçta bire karşılık geliyor. Yani bir buçuk haftada bir teknik direktör değişiyor. Eskiden aynı isimler Yılmaz Vural, Hikmet Karaman, Mesut Bakkal kulüp kulüp gezerken artık yeni isimlere yöneliyor takımlar. Bir açıdan Süper Lig’in alışkanlarının dışına çıkılıyor ve dünyada da moda olan yeni fikirlere yer açılıyor. Fakat bu yeni fikirlerden kaçı böyle bir ortamda kalıcı hale gelebilir ki? Avrupa’da pastanın en büyük dilimine sahip olan takımlara bakmak aramızdaki farkı görmemiz açısından önemli.
İngiltere Premier Ligi’nde yer alan 20 takım arasında hocası ile yolları ayıran tek ekip Manchester United oldu. Kırmızı Şeytanlar’da Erik Ten Hag’ın performansı geçen yıldan beri eleştiriliyordu. Hatta Türkiye’de bile bu ayrılık karşılık buldu ve spiker Can Önduygu lokma döktürdü.
Almanya Bundesliga’da yer alan takımlar arasında sadece Bochum hocası ile yolları ayırdı. İspanya LaLiga’da sadece lig sonuncusu Las Palmas teknik direktörünü değiştirirken, İtalya Serie A’da Roma’da Daniele De Rossi koltuğunu Ivan Juric’e bıraktı. Fransa Ligue 1’de ise sezon başlamasına sayılı günler kala görevi bırakan Patrick Viera ve lig sonuncusu Montpellier’ın hocası dışında herkes koltuğunu koruyor.
İngiltere’de geçen yıldan bu sezona kaç hoca takımının başında diye baktığımızda; Premier Lig’in geçen sezonki istatistikleri bizim tamamen zıt yönümüzde. Üç hoca değiştiren Crystal Palace dışında, sezon içinde sadece iki teknik direktör ile yollar ayrılmıştı. Yaz arasında Jürgen Klopp hocalığı bıraktı, Vincent Kompany’nin başına Bayern Münih talih kuşu konduğu için takımındaki görevinden istifa etti. Sadece üç hoca bu sezona takımlarının başında başlayamadı.
Süper Lig’de geçen yıldan kaç hoca halen takımlarının başında olduğunu biliyor musunuz?
Geride bıraktığımız Süper Lig sezonunda, 31 hoca ile yollar ayrıldı. Altı teknik direktör ile de yaz arasındayken devam edilmeme kararı alındı. Bu isimler arasında geçici olarak göreve gelenler de var.
Süper Lig’de 19 takım mücadele ediyor. Bunlardan ilk 8’de yer alan Galatasaray, Eyüpspor, Göztepe, Başakşehir, Sivasspor’un hocaları geçen sezondan devam eden isimler. İlk 8 içinde lige yeni yükselen Samsunspor, felaket bir yıl geçiren Beşiktaş ve Jose Mourinho’yu getiren Fenerbahçe yeni teknik direktörleri ile sezona giriş yapan takımlar. Geri kalan 11 takımın hepsi yaz arasında veya sezon başladığı gibi teknik direktör değişimine gitti.
Medyascope'u destekle. Medyascope'a abone ol.
Medyascope’u senin desteğin ayakta tutuyor. Hiçbir patronun, siyasi çıkarın güdümünde değiliz; hangi haberi yapacağımıza biz karar veriyoruz. Tıklanma uğruna değil, kamu yararına çalışıyoruz. Bağımsız gazeteciliğin sürmesi, sitenin açık kalması ve herkesin doğru bilgiye erişebilmesi senin desteğinle mümkün.
Türkiye’de bu kadar hoca sirkülasyonu olmasının altında iki neden olabilir. Birincisi cidden kulüplerimizi hepsi Avrupa Kupaları hedefiyle başlıyor ve en ufak bir başarısızlığa tahammül edemiyorlar. Açıkçası sanmam… Yakın zamanda UEFA’nın organizasyonlarından bilerek elenen takımlarımız oldu. Diğer neden de yeni hoca ve gelecek yeni oyuncular ile birilerinin zengin edilmesi.
Yeni gelen teknik direktörler doğal olarak kendi güvendikleri oyuncular ile çalışmak istiyor. Her gelen yeni oyuncu da menajere ve kulüpte bu transfere aracı olan diğer kişilere gelir sağlıyor. Yani aslında izlediğimiz Süper Lig kocaman bir menajer-kulüp çalışanı ekonomisinin dönmesine yarayan paravan bir yapı.
Kurtuluş var mı bu kısır döngüden? Elbette var. Takımlara teknik direktör kotası konması ve sezonda maksimum iki hoca değişimine izin verilmesi. Zaten 3-4 hocanın gittiği takımlar ya o sene ya sonraki sene maaşları ödeyemeyerek batıyorlar.
Bir de teknik direktörlerin ayrılırken tazminat alması eleştirilir. Kimsenin parası “X”te kalmaz denir. Bakın bakalım Süper Lig’den kaç kulübümüzün davası FIFA’da sıra bekliyor…
