Şehir Hepimizin’in yeni videosunda Zeynep Nur Ayanoğlu konuğu Hüseyin Aksoy ile 7 Mayıs 2025’te ön izlemeye açılan Venedik Mimarlık Bienali kapsamında Türkiye Pavyonunda gösterilen “Kabuk” serisi üzerine konuştu.
Ayanoğlu ve Aksoy, Ceren Erdem ve Bilge Kalfa’nın küratörlüğünü yaptığı Türkiye Pavyonundaki Yerebasan sergisine katılma sürecinden üretim pratiğine ve harabe ve onarım kavramlarıyla kurduğu ilişkiyi konuştu.
Videoda, Aksoy’un sanat pratiği ve hayali coğrafyalarla kurduğu eleştirel bağlam da tartışılıyor.
Toprak, mimari ve arkeoloji ekseninde şekillenen üretim pratiğini anlatan Aksoy, “Benim aslında Venedik Bienali’nde sergilediğim resimler, aslında bir serinin parçalarından oluşuyor. Ama sadece resimle sınırlı olmayan bir parça. Çünkü o serinin yanında video ve enstelasyon
da yer alıyor” diyerek sürecin derinliğine dikkat çekiyor.
Unutan toplumlar
Aksoy, “Biz toplum olarak çok rahatlıkla unutan bir toplum olduğumuz için, bizim gibi toplumlara daha çok hatırlamanın, kaydetmenin, arşiv tutmanın gibi şeylerin çok önemli olduğunu düşünüyorum. Ve kendi geçmişiyle yüzleşmeyen toplumlar, bizim gibi toplumlar. Ve böyle olmayınca da aslında bazı şeyler eksik kalıyor. Ben, biraz bu harabeler gibi ya da kolektif hafıza dedik mesela, bunların bizim gerçekten biraz geçmişimizle de yüzleşmemize de imkân sağlayan şeyler olduğunu düşünüyorum. Yani bizim bir gün bir harabeye ziyaretimiz aslında bizi iyi hissettirmiyor. Yani genellikle daha tekinsiz hissettiriyor; daha burada bir şeylerin yaşandığının ve ama iyi de bir şey yaşanmadığına dair bir his uyandırıyor. Bu hisle tabii ki de sürekli olarak yaşamak değil ama bir hayalet varlık olarak sürekli gezinen bir ruh var mesela, dünyanın da üzerinde aynı zamanda” dedi.
Hüseyin Aksoy kimdir?
Hüseyin Aksoy (d.1995, Mardin Kızıltepe): Marmara Üniversitesi Güzel Sanatlar Resim İş Bölümünden mezun olan sanatçı 2022 yılında İstanbul Bienali Çalışma ve Araştırma Programına, 2024 yılında Saha Studio Misafir Sanatçı Programına katıldı. Sanat pratiğinde araştırma, iz sürme odaklı çalışarak resimler, arşivler, video, foto-kolaj gibi farklı medyumları bu iz sürmenin yolları olarak anlamaya çalışmaktadır. Kolektif hafızayı tanımlayan verileri yeniden kurgulayıp yorumlayarak; tarih anlatısını şekillendiren mekân, zaman ve sistemleri irdelemektedir. Kültürel tahribat meselesinin, temsiliyetine dayalı tarihsel anlatıları ve sömürgecilik söyleminin anlatı inşasını incelemeye çalışmaktadır. Bu bağlamda hayali coğrafyalara bakarak kültürler arası ilişkiler, mülksüzleştirilmiş topraklar ve bu toprakların arkeolojisi üzerine eğilmektedir.
