Formula 1‘de 2024 sezonunun 22. yarışı Las Vegas GP sona erdi. Fangio, Prost, Schumacher, Vettel ve Hamilton’ın dahil olduğu “En Az 4 Şampiyonluğu Olanlar Kulübü”ne (Formidable) Max Verstappen de dahil oldu. Medyascope Spor’dan Deniz Su Özköylü tarihteki dört şampiyonluğa ulaşanları yazdı.
Formula 1’de “Formidable Kulübü”: Fangio, Prost, Schumacher, Vettel ve Hamilton’dan sonra son üye Verstappen
Las Vegas Grand Prix’sinde beklenen oldu ve erken şampiyonluk ilanı geldi. Max Verstappen 5. sırada tamamladığı yarış ile sezonun noktalanmasına iki yarış kala arka arkaya 4. şampiyonluğunu ilan etti. 27 yaşındaki Hollandalı aynı zamanda Sebastian Vettel’in ardından bu unvana ulaşmış en genç isim oldu.
Formula 1 Dünya Şampiyonası’nın 75 sezonunda toplamda 783 pilot start almışken yalnızca 115’i birer yarış kazananı ve sadece 34’ü Dünya Şampiyonu olma mertebesine erişebildi. Bu 34 sürücü arasından ise ancak altısı en az dört kez şampiyon (Formidable) oldu. Gelin Max Verstappen’nin geçtiğimiz hafta adını yazdırdığı bu özel listeye bir göz atalım.
Juan Manuel Fangio (1951, 1954, 1955, 1956, 1957)
F1 tarihinin ilk 10 yılını domine eden isim Juan Manuel Fangio’nun beş dünya şampiyonluğu rekoru onlarca yıl boyunca egale edilemedi. Arjantinli pilot ilk kez 1950’de Formula 1’in açılış sezonunda yarıştı ve bir yıl sonra Alfa Romeo ile ilk şampiyonluğunu kazandı.
1952’de Monza’da şampiyona dışı bir yarışta geçirdiği ağır bir kazada boynu kırılan Fangio, 1953’te Alberto Ascari’nin gerisinde sezonu ikinci sırada tamamlayarak pistlere geri döndü. Ancak 1954’te Maserati’den Mercedes’e geçmesiyle bir kez daha zafere ulaştı ve Formula 1 tarihinin ilk şampiyonluk serisini başlattı.
Fangio, Ferrari’ye geçmeden önce 1955’te Mercedes ile bir şampiyonluk daha kazandı ve 1956’da koleksiyonuna dördüncü bir şampiyonluk daha ekledi. Beşinci ve son zaferini 1957’de Maserati’ye döndükten sonra elde eden Fangio, birçokları tarafından en büyük yarış zaferi olarak kabul edilen Almanya Grand Prix’sinde kabus gibi bir pit stoptan geri dönerek galibiyeti kucakladı.
Alain Prost (1985, 1986, 1989, 1993)
Fangio’nun dört şampiyonluk kilometre taşına ulaşmasının üzerinden tam 37 yıl sonra ilk defa Fransız pilot Alain Prost, Williams’da geçirdiği son sezonunda İtalyan pilotun rekoruna ulaşabildi.
Alain Prost 1981 Fransa Grand Prix’sinde kendi evinde ilk zaferini elde ettikten sonra arkasına bakmadı. Daha sonra “Profesör” lakabını alan pilot, ilerleyen yıllarda birçok başka galibiyete daha imza attı. Ancak ilk şampiyonluk sevincini 1985 yılında McLaren ile yaşadı ve bunu başaran ilk Fransız pilot oldu.
Prost bu başarısını 1986’da tekrarlayarak arka arkaya ikinci şampiyonluğunu elde etti. Bir sonraki şampiyonluğuna yaklaştığı 1988 yılı ise, 2023’te izlediğimiz Red Bull’a benzer şekilde, Mclaren’ın bir yarış hariç tüm yarışları kazanmasıyla geçen güçlü bir dönemdi. Ancak bu sene aynı zamanda yeni takım arkadaşı Ayrton Senna ile yaşadığı kızgın rekabetin başlangıcıydı. 1988 Senna’nın ilk şampiyonluğunu almasıyla sonuçlandı.
Gerginlik 1989’da sezonun son durağı Suzuka’da gerçekleşen tartışmalı kazayla tırmandı ama günün sonunda Prost şampiyonluğu kucakladı. İkili 1990’da Ferrari’ye geçtikten sonra yine aynı yerde çekişmeli bir çatışmaya girince tarih tekerrür etti ve bu kez şampiyonluğu kazanan bir kez daha Senna oldu.
Medyascope'un günlük e-bülteni
Andaç'a abone olun
Editörlerimizin derlediği öngörüler, analizler, Türkiye’yi ve dünyayı şekillendiren haberler, Medyascope’un e-bülteni Andaç‘la her gün mail kutunuzda.
Prost ve Scuderia arasındaki ilişkiler 1991’de bozuldu ve Fransız pilot sezon bitmeden erken bir çıkış yaptı. Prost, 1992’deki izninin ardından 1993’te Williams ile pistlere döndü ve sezon sonunda spordan emekli olmadan önce dördüncü ve son şampiyonluğunu kazandı.
Michael Schumacher (1994, 1995, 2000, 2001, 2002, 2003, 2004)
Michael Schumacher, yediyi bulacak ve günümüz için rekoru belirleyecek şampiyonluk koleksiyonunun dördüncü parçası 2001’de Ferrari ile geldi.
Michael Schumacher, 1991 Belçika Grand Prix’sinde Jordan ile kısa da olsa dikkat çekici bir çıkış yaptıktan sonra, 1992’de ilk yarış galibiyetini elde ettiği Benetton ile hemen sözleşme imzaladı. İlk şampiyonluğu 1994’te Avustralya’da rakibi Damon Hill ile yaşadığı tartışmalı çarpışmanın ardından geldi.
Schumacher, 1995’teki ikinci şampiyonluğuyla serisine başladı ancak 1996’da geçmişteki görkemli günlerini yakalamakta zorlanan Ferrari’ye geçme kararı aldı. 1999’da kırılan bacağı şampiyonluk yarışını sekteye uğratsa da, 2000 yılında İtalyanlara 21 yılın ardından ilk şampiyonluğunu getiren isim oldu.
Bu, Schumacher ve Ferrari’nin sonraki dört yıl boyunca art arda şampiyonluklara ulaştığı baskın bir dönemin başlangıcıydı. 2002 senesi, Schumacher’ın altı yarış kala Sürücüler Şampiyonası’nı noktalamasıyla bu dört sezon içinde özellikle öne çıktı.
Bu büyü 2005 yılında Fernando Alonso ve Renault işbirliğiyle bozuldu ve Schumacher 2006 yılının sonunda spordan emekli oldu, ancak 2010 yılında Mercedes ile üç yıllık bir geri dönüş yaptı. Bu geri dönüş Ferrari ile geçen altın yıllarından çok uzak olsa da, Schumacher’ın tarih kitaplarındaki yeri yedi kez dünya şampiyonu olarak çoktan mühürlenmişti.
Sebastian Vettel (2010, 2011, 2012, 2013)
Max Verstappen, Red Bull’un ilk arka arkaya dört şampiyonluk kazanmış pilotu değil. Bundan çok önce değil, başka bir genç Alman aynı pistlerin tozunu attırmıştı.
Sebastian Vettel Formula 1’deki ilk izini Toro Rosso’daki ilk tam sezonunda, 2008’de yağmurlu bir Monza pistinde aldığı sürpriz galibiyetiyle bıraktı. Hemen ardından 2009’da ana takım Red Bull’a terfi eden Vettel, 2010’daki çekişmeli şampiyonluk mücadelesinde Fernando Alonso, Jenson Button ve Lewis Hamilton gibi isimlere katıldı.
Kazanan Vettel oldu ve 23 yıl 134 günlük yaşıyla tarihin en genç dünya şampiyonu oldu. Bir sonraki yıl ise Alman pilot için daha sorunsuz geçti ve ikinci şampiyonluğuna sezonun bitimine dört yarış kala ulaştı.
Ancak altı takımdan sekiz farklı kazananın yer aldığı 2012 sezonunda işler bu kadar kolay değildi. Alonso sezonun ortalarına doğru sıralamalarda başı çekerken güçlü bir zafer serisi yakalayan Vettel ile tekrar rekabet kızıştı. Brezilya’daki finalde ilk turda yaşanan bir kaza Red Bull pilotunu gerilere düşürse de, etkileyici bir geri dönüşle yarışı altıncı sırada bitirdi ve Alonso’yu üç puan farkla geçerek şampiyon oldu.
Vettel 2013 yılıyla hem kendisi hem de takımı için üst üste dört şampiyonluk elde ederek Juan Manuel Fangio ve Michael Schumacher’ın yanına adını yazdırdı.
Lewis Hamilton (2008, 2014, 2015, 2017, 2018, 2019, 2020)
Yedi dünya şampiyonluğuyla rekoru Michael Schumacher ile paylaşan Lewis Hamilton ise dördüncü şampiyonluğunu, bunu başaran ilk İngiliz pilot olarak 2017’de aldı.
Birçok diğer efsane isim gibi Hamilton da 2007’deki ilk sezonuna hızla damga vurarak başladı. Burada takımı Mclaren’ı iki kez dünya şampiyonu takım arkadaşı Fernando Alonso ile paylaşıyordu ve her iki pilot içinde şampiyonluk yolu açıktı. Fakat sene Ferrari’de Michael Schumacher’ın yerini dolduran Kimi Raikkonen’nin senesiydi. Hamilton Formula 1’deki ilk yılında şampiyonluğu tek puanla kaçırdı. Fakat hemen ardından 2008 yılında dramatik bir finalle Brezilya Grand Prix’sinde ilk şampiyonluğunu vakit kaybetmeden kazandı.
İlerleyen yıllar Hamilton için iniş çıkışlı geçecekti. Beklenmedik ve riskli bir hamleyle 2013’te henüz genç Bir takım olan ve Mclaren’nın gerisinde görünen Mercedes’e geçiş yaptı. Fakat 2014 ile yeni regülasyon dönemine girildi ve Mercedes hibrit çağda Lewis Hamilton ile beraber tarih yazmaya başladı. Hamilton, 2008’den beri kovaladığı üzere bir kez daha liderlik pozisyonuna geri döndü ve 2014-2015 sezonlarında arka arkaya şampiyonluklar aldı. 2016’da takım arkadaşı Nico Rosberg takım içi mücadeleyi kazanarak Hamilton’ın bu başarısını kesintiye uğrattı. Rosberg’ün sene sonunda takımdan ayrılmasıyla rahat bir nefes alan Mercedes’in tüm odağı artık Hamilton idi. 2017, 2018 ve 2019 yıllarında yakaladığı ivmeyi devam ettirerek üç şampiyonluk daha elde etti. 2020’de ise yedinci kez şampiyon olarak Schumacher’ın tarihi başarısını egale eden ilk pilot oldu. Başka bir pilotun daha bu başarıyı yakalayıp yakalayamayacağını ise zaman gösterecek…
Yazan: Deniz Su Özköylü
Editör: Doğa Üründül